Από το Μαξίμου, σε
όλους τους τόνους, «εκπέμπεται» προς τα ΜΜΕ και τους εταίρους - δανειστές το...
«δεν αντέχουμε άλλο»! Σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, ο Σαμαράς στις Βρυξέλλες
θα επισημάνει, σε ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο, ότι έχουν εξαντληθεί τα όρια των κοινωνικών
και πολιτικών αντοχών στη χώρα μας. Επιδιώκει, με άλλα λόγια, μια πολιτική
διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας, καθώς θεωρεί ότι κλείνει μία μεγάλη
περίοδος προσαρμογών με ό,τι αποτέλεσμα έχει φέρει.
Θέλει να προλάβει κατ'
αρχήν τα συνηθισμένα «παρατράγουδα» που συνοδεύουν την άφιξη και τους ελέγχους
της τρόικας.
Η ουσιαστική
διαπραγμάτευση θα αρχίσει αμέσως μετά τον σχηματισμό της νέας γερμανικής
κυβέρνησης, με «κλειδί» το «πρωτογενές πλεόνασμα» -ανεξαρτήτως επιφυλάξεων- και
τη μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή, που έχει γίνει με τεράστιο οικονομικό και
κοινωνικό κόστος.
Είναι προφανές ότι η υπερφορολόγηση και οι περικοπές μισθών
και συντάξεων δεν μπορούν να συνεχιστούν, ούτε «νέα μέτρα» της ίδιας λογικής να
επιβληθούν. Εκτός κι αν -θα τους πει ο Σαμαράς- θέλετε να παραδώσετε τα
«κλειδιά της χώρας» στον... ΣΥΡΙΖΑ και να γιγαντωθεί η ακροδεξιά! Αυτό
«χοντρικά» είναι το «νέο πλαίσιο» διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης.
Στην ουσία
είναι μία μορφή αποδοχής του αδιεξόδου του «προγράμματος σωτηρίας» της χώρας,
καθώς ζητείται μια ουσιαστική αναθεώρησή του, προς άλλη -αναπτυξιακή-
κατεύθυνση. Επιχειρείται μια... καθυστερημένη (δυστυχώς) επαναδιαπραγμάτευση...
Κατ' αρχήν, δεν
είναι εύκολη και δεν ξέρουμε, αν και τι, θα αποδώσει.
Η κυρίαρχη εικόνα
-τουλάχιστον από τη Γερμανία- είναι μικρές, σταδιακές βοήθειες (ανάσες), με
συνεχείς ελέγχους και νέα μέτρα. Πρόκειται για το «καταστροφικό σενάριο» που η
χώρα δεν θα μπορέσει να αντέξει για πολύ. Ο Σαμαράς και η κυβέρνηση είναι
προφανές ότι το καταλαβαίνουν, πλην όμως δεν ισχύει πιθανώς το ίδιο για το
Βερολίνο και τις «αργόσυρτες» ευρωπαϊκές διαδικασίες.
Πρόκειται για ακραιφνώς
πολιτική διαπραγμάτευση, όπου η «πίεση του Τσίπρα», η «κοινωνική αναταραχή» του
Σεπτεμβρίου και τα τελευταία γκάλοπ είναι ένα επιπλέον «χαρτί» στα χέρια του
Σαμαρά... Μπαίνουμε στην τρίτη και τελική (;) φάση του ελληνικού δράματος.
