.Βορίδου : ο βίος, η πολιτεία και ...τα νάματα

Ο Βορίδης στο Συνέδριο της ΝΔ σημείωσε ότι πρέπει να υπερασπιστούμε τις αξίες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Έθνους

Στην φωτογραφία, ο Βορίδης με τσεκούρι - εν είδει ρομφαίας- υπερασπίζεται την Δημοκρατία.

Ο Μάκης Βορίδης, για την Ιστορία, έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Νεολαίας της Ε.Π.ΕΝ., κόμματος, το οποίο είχε ιδρύσει μέσα από την φυλακή ο έγκλειστος επικεφαλής της Χούντας των Συνταγματαρχών Γεώργιος Παπαδόπουλος, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1990. Ως φοιτητής, ίδρυσε την φοιτητική οργάνωση Φοιτητική Εναλλακτική, ως επικεφαλής της οποίας διεγράφη από το σύλλογο φοιτητών Νομικής για φασιστική δράση το 1985

"Η κρίση στην Ελλάδα έχει συγκεκριμένο όνομα και επώνυμο. Για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή" είπε ο βουλευτής της ΝΔ, Μάκης Βορίδης, από το βήμα του 9ου τακτικού συνεδρίου του κόμματος.

"Θα κρατήσουμε τα ιδεολογικά νάματα. Τον ευρωπαϊσμό του Κωνσταντίνου Καραμανλη, την αφοσίωση στις αξίες της ελευθερίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, την επανίδρυση του Κώστα Καραμανλή, τη νέα Ελλάδα του Αντώνη Σαμαρά", συμπλήρωσε.

Δηλαδή για την κρίση φταίει ο Ανδρεας Παπανδρέου.... Ο Ανδρέας που με την πολιτική του εφερε σαρωτικές αλλαγές στη χώρα. Σε κάθε τομέα.
Το όνομα Παπανδρέου είναι συνδεδεμένο με αγώνες για την Δημοκρατία, για κοινωνική δικαιοσύνη, για διαφάνεια. 
Ο Ανδρέας πέτυχε με την πολιτική του να μειώσει δραστικά τις κοινωνικές ανισότητες, να βάλει τα θεμέλια του Κοινωνικού κράτους. Έβαλε στο επίκεντρο της πολιτικής, τους μέχρι τότε ξεχασμένους Έλληνες, τους Μισθωτούς, τους μη προνομιούχους, τους Αγρότες.

Κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει τις ριζικές πολιτικές και κοινωνικές τομές που δημιούργησε:Την κατάργηση πολλών μετεμφυλιακών νόμων, την εφαρμογή της ισότητας ανδρών και γυναικών,  την καθιέρωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε συμπρωταγωνιστή του πολιτικού συστήματος , τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος , την περιφερειακή ανάπτυξη, τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας


Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ έκανε τη μεγαλύτερη στην ελληνική πολιτική ιστορία αναδιανομή εισοδήματος και ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις και ανάμεσα στο κέντρο και στην περιφέρεια. 
Ήταν αυτός που τόλμησε να κάνει άμεσα πράξη τον επαναπατρισμό των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων από την εποχή του Εμφυλίου.
Ήταν αυτός που δεν δίστασε να πολτοποιήσει τους φακέλους φρονημάτων που διατηρούσε η ασφάλεια. 

Τα "ιδεολογικά νάματα" που επιθυμεί να κρατήσει ο Βορίδης είναι το αστυνομοκρατουμενο κράτος, το διωκτικό σε βάρος των ανθρώπων του ΕΑΜ και των ηττημένων του εμφυλίου, το κομματικό και φαυλοκρατικό, το κράτος των ολίγων πλουσίων και των πολλών φτωχών, το κράτος με πάσχουσες τη διοίκηση, αυτοδιοίκηση, υγεία-πρόνοια, παιδεία, το κράτος εκλογικό νοθευτή και βιαστή, μορφωτή και θαλπωρό ενός παρακράτους, το οποίο αργότερα θα γινόταν παράνομο κράτος.

Αυτά τα ολίγα για τον Καραμανλή τον Κωνσταντίνο, γιατί για όλους τους επόμενους...από τον "Εφιάλτη" οπαδό του Θατσερισμού ως στον "πρώην καταλληλότερο"-επίσημο Καταστροφέα της χώρας, δεν υπάρχουν νάματα αλλά ράμματα (για τη γούνα τους).... Με το δε Σαμαρά δεν μπορεί να ασχοληθεί κανείς γιατί απλά ειναι ανύπαρκτος..

.Στη Δεξιά έχει επιβληθεί η αηδής συναλλαγή με τα φασιστικά στοιχεία!!!

Η Εθνική Πολιτική Ένωσις (πιό γνωστή ως ΕΠΕΝ) ήταν ένα κόμμα που ιδεολογικά υπεράσπιζε το καθεστώς της χούντας των Συνταγματαρχών. Ιδρύθηκε στις 30/1/1984 με ιδρυτή και “πνευματικό” ηγέτη τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, και πήρε μέρος στις ευρωεκλογές του 1984, λαμβάνοντας το 2,3% των ψήφων, οπότε και πήρε μία από τις 24 έδρες που κατείχε η Ελλάδα με τον νόμιμα δηλωμένο ως αρχηγό της Χρύσανθο Δημητριάδη. 

Στη Νεολαία ΕΠΕΝ, πρόεδρος της νεολαίας διορίστηκε από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο ο Νίκος Μιχαλολιάκος (της Χρυσής Αυγής) και μετά την παραίτησή του, ο Μάκης Βορίδης. Η νεολαία που διαλύθηκε διαλύθηκε το 1996, προετοίμασε το έδαφος για την ίδρυση του μετέπειτα εθνικιστικού κόμματος με το όνομα “Ελληνικό Μέτωπο” (1994-2005). 

Το ιδρυτικό του Συνέδριο, όπου συμμετείχαν μέλη της Εθνικής Πολιτικής Ένωσης (Ε.Π.ΕΝ.), του [σκληρού φιλοχουντικού] Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος (ΕΝ.Ε.Κ.), και άλλων ακροδεξιών και χουντικών ομάδων, καθόριζε ως επίσημη ιδεολογία του τον ελληνικό εθνικισμό. Πρόεδρος υπήρξε ο Μάκης Βορίδης. 

Στις 15 Μαΐου 2005, το Ελληνικό Μέτωπο ανακοίνωσε την αναστολή της λειτουργίας του και κάλεσε, με σκεπτικό την ανάπτυξη "εθνικής αντιπολίτευσης για την εθνική επιβίωση", τα μέλη του να ενταχθούν στον ΛΑΟΣ. 

Τα παρακάτω στοιχεία από την ιστοσελίδα: http://www.metopo.gr
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ συμμετείχε στις Δημοτικές Εκλογές του 1998 λαμβάνοντας 0,6% με υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων τον Μάκη Βορίδη. Στις Ευρωεκλογές του 1999 το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ έλαβε 0,12%, ενώ στις Εθνικές Εκλογές του 2000 συμμετείχε σε συνεργασία με τηνΠρώτη Γραμμή και έλαβε 0,18%. 

Στις Δημοτικές Εκλογές του 2002 το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ συμμετείχε σε 5 περιφέρειες και έλαβε κατά μέσο όρο 1,4% (1% στην Αθήνα με τον Μάκη Βορίδη, 1,2% στον Πειραιά με τον Χρήστο Χαρίτο, 1,2% στην Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Κουριαννίδη, 4,5% στην Καρδίτσα με τον Κώστα Καρδαρά και 2,2% στην Ανατολική Αττική με τον Μιλτιάδη Κρεμμύδα). Στις Εθνικές Εκλογές του 2004 το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ έλαβε 0,1%. Το πολιτικό κατεστημένο ευθύνεται για την εισβολή 1.500.000 λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, αλλά και για την υποστολή της Ελληνικής Σημαίας στα Ίμια. 

Η οικονομική αφαίμαξη των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων, ο αφελληνισμός της δημοσίας εκπαιδεύσεως από τους μαρξιστές και της Ελληνικής οικονομίας από το ξένο κεφάλαιο, η ανυπαρξία δημογραφικής πολιτικής, η προσπάθεια ταπεινώσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η αποθράσυνση του τουρκικού επεκτατισμού στην Κύπρο, στη Θράκη και το Αιγαίο, συνθέτουν μία ζοφερή πραγματικότητα που μόνο ανησυχία προκαλεί για το μέλλον του Ελληνικού έθνους. 

Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ στο 2ο Συνέδριό του, αλλά και με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής τον Μάιο του 2005, ανέστειλε την πολιτική λειτουργία του και κάλεσε τα στελέχη και μέλη του να ενταχθούν στον ΛΑ.Ο.Σ. προκειμένου να υπάρξει ένα ισχυρό και αποτελεσματικό ΜΕΤΩΠΟ εθνικής αντιπολιτεύσεως στην πατρίδα μας.

Μετά τον ΛΑΟΣ, ο Βορίδης μεταπήδησε στη Νέα Δημοκρατία όπου βρίσκεται και σήμερα, και μάλιστα είναι και κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος!!! Έτσι φτάνουμε στην χθεσινή ομιλία του στο συνέδριο του κόμματός του, όπου μεταξύ άλλων είπε και τα παρακάτω ευτράπελα: 

«Η κρίση στην Ελλάδα έχει συγκεκριμένο όνομα και επώνυμο. Για την καταστροφή του τόπου ευθύνονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. [...] Πρέπει να υπερασπιστούμε τις αξίες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Έθνους. [...] Θα κρατήσουμε τα ιδεολογικά νάματα. Τον ευρωπαϊσμό του Κωνσταντίνου Καραμανλή, την αφοσίωση στις αξίες της ελευθερίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, την επανίδρυση του Κώστα Καραμανλή, τη νέα Ελλάδα του Αντώνη Σαμαρά. [...] Ήττα της αριστεράς και νίκη της παράταξής μας».

Τα χαρακτηρίζω "ευτράπελα" διότι τέτοια είναι για μένα, αλλά για τον πολύ κόσμο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!! Περνάνε για σοβαρές κουβέντες και μάλιστα σε μια δημόσια ύψιστη κομματική εκδήλωση του κόμματος που κυβερνάει τον τόπο και φιλοδοξεί να τον... ξεσκίσει!! Η Νέα Δημοκρατία πλέον είναι φανερό ότι λειτουργεί ως η κολυμπήθρα που ξεπλένει τους κάθε λογής τραμπούκους, φασίστες, χουντικούς, αντισημίτες, ρατσιστές, αντιδημοκράτες... Ο Βορίδης είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στην εποχή μας. 

Άλλωστε η Δεξιά ήταν πάντα η κολυμπήθρα για όλα τα φασιστικά κατακάθια. Μην ξεχνάμε ότι ο μισητός υφυπουργός Δημόσιας Ασφάλειας στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου, του Ιωάννη Μεταξά, οΚωνσταντίνος Μανιαδάκης [ρετσινόλαδο, ομαδικοί εκτοπισμοί, δηλώσεις μετανοίας κ.λπ.] δεν "εξαφανίστηκε" μετά την απελευθέρωση, αλλά τον πήρε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και τον έβγαλε βουλευτή με την ΕΡΕ, στις εκλογές της βίας και νοθείας του 1961. 

Σήμερα, ο Αντώνης Σαμαράς, συνεχίζοντας την τακτική του πατριάρχη της Δεξιάς, πήρε στο κόμμα της Ν.Δ. τον Βορίδη (και τον Αδωνι Γεωργιάδη - άλλη περίπτωση με ελάχιστες διαφορές από τον Βορίδη), για να υπερασπιστεί τις αξίες της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας... ποιος;; Ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ!!!! 

Στη Δεξιά έχει δυστυχώς επιβληθεί αυτή η αηδής συναλλαγή με όλα τα στοιχεία εκείνα που κάποτε πίστευαν στη βία, στην απάτη, στην τρομοκρατία και αγωνίζονταν κατά της δημοκρατίας, την οποία τώρα επιζητούν δήθεν να υπερασπίσουν!!!

Αλλά το τραγελαφικό είναι ότι με τον φασίστα συνεργάζεται ένα κόμμα με μακρά ιστορία στους δημοκρατικούς αγώνες και φυσικά αναφέρομαι στο ΠΑΣΟΚ. Πραγματικά όλα όσα συμβαίνουν ξεπερνούν τη φαντασία κι εμείς αδυνατούμε πλέον να ερμηνεύσουμε αυτές τις εξελίξεις που δυναμιοτίζουν ασφαλώς τα όσα πετύχαμε τα τελευταία χρόνια.

 Ο Σαμαράς είναι βέβαιο ότι τον χρειάζεται τον Βορίδη και τον κάθε Βορίδη στο κόμμα του, διότι κατά βάθος επιθυμεί την αυτοδυναμία της Δεξιάς, που μπορεί να περιλαμβάνει κεντροδεξιούς, δεξιούς, ακροδεξιούς, χουντικά κατάλοιπα, κι όλα τα κατακάθια του πολιτικού περιθωρίου. Και ο Βορίδης και ο Σαμαράς είναι αιλουροειδή ράτσας και γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν και οι δυο. 

Ξέρουμε ότι ο Χίτλερ πίστευε πως ήταν σταλμένος από τη Θεία Πρόνοια να κυβερνήσει τη Γερμανία και ολόκληρο τον κόσμο, ο δε Γεώργιος Παπαδόπουλος "επίστευε ότι ήταν εκλεκτός του Θεού ή άλλου τινός" (ο Γ. Ράλλης στην κατάθεσή του στη Δίκη των χουντικών). Ο σημερινός αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας δεν πάει πολύς καιρός που είχε ακουστεί πως συνομιλούσε με τον Θεό!!!

.Ο τελευταίος ζωντανός

Σχόλιατου Θάνου Τζήμερου 

Στο Άουσβιτς, όταν κάποιος δραπέτευε, η τιμωρία ήταν να πιάνουν 10 κρατούμενους, στην τύχη, και να τους βάζουν χωρίς τροφή σε ένα κλειστό δωμάτιο με διαστάσεις λίγο μεγαλύτερες από τηλεφωνικού θαλάμου, που τους ανάγκαζε να μένουν όρθιοι, μέχρι να πεθάνουν όλοι από εξάντληση. Έτσι, ήξερες ότι ακόμα κι αν κατάφερνες να φύγεις από την κόλαση, 10 άνθρωποι θα τη συναντούσαν για χάρη σου. Όταν η ξεναγός μάς το έδειξε, συμπλήρωσε: «δεν μπορώ να φανταστώ χειρότερο σενάριο αργού θανάτου.».

Κι όμως, υπάρχει: να τους έλεγαν, λίγο μετά τον εγκλεισμό, πως σ' αυτόν που θα έμενε τελευταίος ζωντανός θα έδιναν χάρη. Έτσι, ξαφνικά, οι 10 αναπάντεχοι σύντροφοι σε μια κοινή τύχη, αγκαλιασμένοι από τη στενότητα του χώρου, θα μετατρέπονταν σε θανάσιμους εχθρούς, αφού για να ζήσει ο ένας θα έπρεπε να εξοντωθούν οι άλλοι. Κι ακόμα χειρότερο: αυτή η ελπίδα να ήταν ψέμα! Όλο το αλληλοσπάραγμα να γίνονταν χωρίς όφελος, κι ο τελευταίος να έμενε εκεί κλειδωμένος μέχρι να σβήσει μόνος ανάμεσα στα όζοντα σώματα των συγκρατουμένων του.

Αυτό ακριβώς το σενάριο ζει σήμερα η Ελλάδα. Κάθε ομάδα οργανωμένων συμφερόντων προσπαθεί να είναι ο τελευταίος ζωντανός στέλνοντας τους άλλους στον όλεθρο. Φορολογείται ό,τι, αγκομαχώντας, καταφέρνει ακόμα κι ανασαίνει, για να εξακολουθούν να πληρώνονται άνθρωποι που δεν παράγουν τίποτε - απλώς ανήκουν σε μια ευνοημένη συντεχνία. 

Αλλά και οι του Δημοσίου εξωθούνται όλοι στην ένδεια γιατί κανένας δεν αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος να πει «εσύ χρειάζεσαι, μείνε, εσύ δεν χρειάζεσαι, φύγε». Ναι, το «φύγε» είναι σκληρό. Ναι, ο άλλος χάνει τη γη κάτω απ' τα πόδια του. Όμως πολύ σύντομα θα διαπιστώσουμε, όπως στα καρτούν, ότι ήδη δεν υπάρχει γη κάτω από τα πόδια κανενός! 

Τα πρώτα χρόνια της μη μεταρρύθμισης φάγαμε το λίπος, στη συνέχεια τον μυϊκό ιστό και τώρα τις σάρκες ο ένας του άλλου! Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτή η τραγωδία είναι η εκ βάθρων αναμόρφωση του Δημοσίου, που οδηγεί σε μείωση των δαπανών του, που οδηγεί σε μείωση των φόρων, που οδηγεί σε αύξηση της κατανάλωσης και των επενδύσεων, που οδηγεί σε αύξηση της απασχόλησης, που οδηγεί σε αύξηση της παραγωγής, που οδηγεί σε ανάκαμψη. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ!

Ήδη τα φορολογικά έσοδα έχουν καταρρεύσει. Θα πληρώσεις φόρο ακίνητης περιουσίας, αν δεν έχεις να φας; Ο Φόρος Εισοδήματος Νομικών Προσώπων στο πεντάμηνο Ιανουαρίου-Μαΐου 2013 υστέρησε κατά 71,5% (!) οι άμεσοι φόροι κατά 10,6%, ο Φ.Π.Α. κατά 245 εκατ. ευρώ, ο Ε.Φ.Κ. ενεργειακών προϊόντων κατά 86 εκατ. ευρώ, τα λοιπά μη φορολογικά έσοδα κατά 139 εκατ. ευρώ, οι έμμεσοι φόροι κατανάλωσης (π.χ καπνού), κατά 30 εκατ. ευρώ. Όλα, φούντο! Δεν υπάρχει μόνο η μαύρη τρύπα του EΟΠΥΥ. Υπάρχουν μαύρες τρύπες παντού! Και φως πουθενά.

Υπήρξε όμως και φόρος που πήγε καλύτερα από τις προβλέψεις: ο φόρος μεταβίβασης κεφαλαίων, που αυξήθηκε κατά 119 εκατ. ή 83,7%! Τι συνέβη; Άρχισε η κινητικότητα στις επιχειρήσεις; Όχι, βέβαια! Ο φόρος προήλθε από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών λόγω ανακεφαλαιοποίησης. Προσέξτε το αυτό. 

Το κράτος οδήγησε τους μετόχους σε απώλεια του 99% του κεφαλαίου τους, υποχρεώνοντας τις τράπεζες να αγοράζουν τα «σαπάκια» ομόλογα του Δημοσίου και κουρεύοντάς τα μετά. Τώρα, όσους βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, για να στηρίξουν το λεηλατημένο από τους κομματικούς στρατούς μετοχικό κεφάλαιο, τους φορολογεί! Επιβάλλει προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος 90% σε όσους έχουν ακόμα (ή εμφανίζουν λογιστικά) κέρδη. 

Γιατί δεν μας φορολογεί προκαταβολικά όλους μέχρι το 2100, να λυθεί το πρόβλημα μια κι έξω; Παρά τα περιποιημένα νούμερα που δείχνει το οικονομικό επιτελείο στους «κουτόφραγκους» της Τρόικας, το ΔΝΤ υπολογίζει το χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδας του 2014-2015 σε 11,1 δισ. ευρώ! Από πού θα βρεθούν, όταν όλοι οι δείκτες ξεπέρασαν το κόκκινο;

5 χρόνια βουλιάζουμε. Οι άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια. Μια ολόκληρη κωμόπολη έχει αυτοκτονήσει. Οι νέοι μεταναστεύουν. Πόλεμος να ήταν, θα τέλειωνε. Γιατί και στον πόλεμο κάποιοι καταλαβαίνουν ότι η αιματοχυσία είναι ανώφελη και βρίσκουν διέξοδο. 

Εμείς δεν μπορούμε. Μικρόνοες, μικρόψυχοι, μίζεροι, έχουμε γίνει ανθρωποφάγοι για να μη χάσει κάτι η συντεχνία μας. Λες και τα χρήματα εμφανίζονται κάπου μαγικά και σε περιμένουν να πας να τα παραλάβεις. Από πού θα πληρωθούν τα «ώριμα δικαιώματα»; Από ποια ταμεία θα μισθοδοτούνται οι υπάλληλοι του Σταθμού Ελέγχου Κάπρων; 

Από πού θα πληρώνονται οι συντάξεις των 45άρηδων απόστρατων; Όταν για 500 διαφιλονικούμενα άτομα στην ΕΡΤ κοντεύει να πέσει η κυβέρνηση, ποιος θα αποφασίσει να ξεριζώσει τη σαπίλα από όλο το Δημόσιο, τη στιγμή μάλιστα που στηρίζεται εκλογικά σ' αυτή;

Ο νερόλακκος της ελληνικής οικονομίας εξατμίστηκε. Τώρα έχει γίνει πηχτή λάσπη. Λιοντάρια, αντιλόπες, πουλιά, κροκόδειλοι, όσα απόμειναν, πρέπει να πιουν. Πρέπει και να χορτάσουν, τρώγοντας το ένα το άλλο. 

Κι ο τελευταίος, που μπορεί να μην είναι ο πιο δυνατός αλλά ο πιο αδίστακτος, θα σβήσει μόνος του από την πείνα. Έχει καμιά σημασία αν θα είμαι εγώ ή εσύ; Έχει σημασία αν θα απολυθούν πρώτα της ΕΡΤ και μετά της Εταιρείας Τεχνολογικής Ανάπτυξης Κλωστοϋφαντουργίας Ένδυσης και Ινών; ΟΛΟΙ θα απολυθούν στο τέλος, αν δεν σηκώσει στροφές η παραγωγική μηχανή του ιδιωτικού τομέα. 

Αλλά είναι αδύνατον να το κάνει με τόσο λίγο καύσιμο και τόσο υπέρβαρο φορτίο. Δεν έχει μέλλον αυτή η διαδρομή. Σε λίγο άνεργοι θα είναι το σύνολο των παραγωγικών Ελλήνων. Υπάρχει κανείς, με σώας τας φρένας, που να το θεωρεί αυτό αισιόδοξη προοπτική;

.Ποιος μας τραβάει στον βυθό;

Σχόλια Σταύρος Θεοδωράκης 

 Είναι ίσως το πιο διαδεδομένο ψέμα: «Για την κατάστασή μας φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι!». Αυτούς που δεν έβρισκε να απολύσει ο Μανιτάκης και «αναγκαστήκαμε» να διαλύσουμε ολόκληρη τη δημόσια ραδιοφωνία-τηλεόραση. Και για την ανεργία επίσης, αυτοί φταίνε. Τους χρυσοπληρώνουμε και δεν μας μένουν λεφτά για ανάπτυξη. Ε, λοιπόν, ας σοβαρευτούμε. 

Το πρόβλημα δεν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά οι πολιτικοί (και μερικές φορές και οι δημοσιογράφοι που τους καλύπτουν - στους συνδικαλιστές δεν θα αναφερθώ, είναι στην κατηγορία πολιτικοί και κάτι χειρότερο: υποψήφιοι πολιτικοί).

Από τη δεκαετία του '80 κιόλας η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει επανειλημμένα το θέμα της αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα. Στα σχολεία να αξιολογηθούν οι δάσκαλοι. Στα νοσοκομεία να έχουμε και νοσοκόμες και όχι μόνο γιατρούς. Στις εφορίες να απομακρύνονται οι διεφθαρμένοι. Στους δήμους να μένει κανείς στην αποκομιδή των σκουπιδιών και να μη γίνονται όλοι υπάλληλοι γραφείου. 

Στην αστυνομία να μην έχει ο κάθε επώνυμος 2-3 αστυνομικούς να του κουβαλούν τα ψώνια. Ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Το Δημόσιο όμως είναι για όλα τα πολιτικά κόμματα η (ιερή) αγελάδα. Και την άρμεγαν. Μέχρι και περιοδικά εκδίδει το ελληνικό Δημόσιο (!) για να μπορεί το τυπογραφείο ενός κόμματος να τα τυπώνει. 

Και τώρα έρχονται και λένε: φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ε, δεν φταίει ο Πέτρος, ο φίλος μου, για την κατάσταση στην ΕΡΤ. 25 χρόνια κάνει όλες τις βάρδιες και τώρα τον πετάνε σαν στημένη λεμονόκουπα. 

Βέβαια, στο τμήμα του οι μισοί ερχόντουσαν μόνο κάθε 1η και 15, αλλά ο Πέτρος δεν μίλαγε. Δεν είχε καταλάβει ο χαζός ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του δημόσιου υπάλληλου είναι ο άχρηστος δημόσιος υπάλληλος. Αυτός όμως και κάποια όμοιά του «κορόιδα», κράτησαν την ΕΡΤ όρθια. Όπως και κάποιοι άλλοι κρατούν τη χώρα ζωντανή.

Για να σας το πω και λυρικά. Δεν φταίνε τα δέντρα για τη φωτιά στο δάσος. Τα ξερά φταίνε. Με αυτά τα ξερά δεν ασχολήθηκαν ποτέ οι υπουργοί. Όχι μόνο δεν ασχολήθηκαν, τα έσπειραν κιόλας. Όλα τα πολιτικά γραφεία είναι γεμάτα με καθηγητές. Γιατί, πού να τρέχεις στο Διδυμότειχο να διδάσκεις; Επιλέγεις ένα κόμμα, ξημεροβραδιάζεσαι πίνοντας καφέδες και κάποια στιγμή θα βρεθείς στο πλευρό ενός βουλευτή. 

Το Διδυμότειχο όμως είναι εκεί και «δουλεύει». Και οι γιατροί στη Φλώρινα. Και οι δάσκαλοι στις Σποράδες. Και οι καρβουνιάρηδες στα εργοστάσια της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα. Και οι σκουπιδιαρέοι στη Φυλή. Οι κομματικοί μηχανισμοί όμως δεν θέλουν να λερώσουν τα χέρια τους με «αξιολογήσεις» και «αναδιαρθρώσεις». Να παίρνουν λοιπόν όλοι τα ίδια - σαν τα σοβιέτ. 

Τι μας κόφτει; Και βέβαια να προστατεύονται όλοι το ίδιο - και οι ευσυνείδητοι και οι ασυνείδητοι. Γιατί οι Πασόκοι και οι Νεοδημοκράτες που μας κυβέρνησαν ήταν πολύ λαρτζ για να ασχοληθούν. «Έλα, μωρέ, άσε αυτούς και πάρε άλλους». Κάπως έτσι βρεθήκαμε σιγά-σιγά με δημόσιους υπαλλήλους ήρωες αλλά χωρίς δημόσιες υπηρεσίες. 

Και τώρα πρέπει να απολύσουμε 2.000 και μετά άλλους 2.000 και άλλους 2.000 και άλλους 2.000. Ποιους 2.000, όμως; Πού είναι οι «λιγότερο δικοί μας» υπάλληλοι; Ποιοι έχουν την πιο αδύναμη φωνή; Ποιους δεν θα υπερασπιστεί κανείς; Έψαξαν τη Δευτέρα, θα ψάξουν και την Τετάρτη. Όχι δεν θα διώξουν τους άχρηστους. Τώρα πια δεν προλαβαίνουν να κάνουν αξιολόγηση.

 Ούτε βέβαια θα πειράξουν τους κομματικούς τους μηχανισμούς που είναι γεμάτοι από αργόσχολους δημόσιους υπάλληλους. Σιγά μην απολύσουν τα ρουσφέτια τους. Στον κλήρο θα το ρίξουν και όποιους πάρει (ξανά) η μπάλα.

.Ένα διάγραμμα-10.000 λέξεις

Γιάνης Βαρουφάκης

 Η εγκληματική ανοησία που χαρακτηρίζει σήμερα την οικονομία της Ευρωζώνης δεν χρειάζεται παρά ένα διάγραμμα για να εμφανιστεί σε όλο της μεγαλείο. Η μπλε γραμμή καταγράφει τον αριθμό των ανέργων κατοίκων της Ευρωζώνης από το 1999 μέχρι σήμερα. Η κόκκινη τις δημόσιες δαπάνες (σε δισ. ευρώ) για την ίδια περίοδο. 

Μέχρι το 2010 (το γενέθλιο έτος του Μνημονίου μας, το οποίο αποτέλεσε τη βάση όλων των πακέτων «διάσωσης» και «δημοσιονομικής προσαρμογής» της Ευρωζώνης), η μπλε και η κόκκινη γραμμή «χόρευαν» μαζί: Ανέβαινε η ανεργία, ανέβαιναν και οι δημόσιες δαπάνες - καθώς οι κυβερνήσεις δαπανούσαν περισσότερα σε επιδόματα ανεργίας, προγράμματα επενδύσεων κ.λπ. Κατέβαινε η ανεργία, μειώνονταν αντίστοιχα οι δημόσιες δαπάνες. 

Έως ότου φτάσαμε στην Κρίση του 2008 που έστειλε την ανεργία στα 16 εκατομμύρια, η Ελλάδα κατέρρευσε το 2010 και άρχισαν η λιτότητα, τα δάνεια, τα Μνημόνια. Παρατηρήστε τι συνέβη σε αυτές τις δύο γραμμές μετά το 2010 (την κάθετη μαύρη γραμμή).

Το 2010 η Ευρώπη, εν τη σοφία της, επέβαλε στον εαυτό της την ίδια λίγο-πολύ λιτότητα παντού (αλλού πιο βάναυσα και αυστηρά και αλλού πιο ήπια). Ακόμα και σε χώρες όπως η Ολλανδία. Για πρώτη φορά, σε περίοδο που η ανεργία, η μπλε γραμμή, αυξανόταν, η Ευρωζώνη άρχισε να μειώνει δραστικά τις δημόσιες δαπάνες. 

Για πρώτη φορά ο «χορός» των δύο γραμμών σταμάτησε και οι δύο γραμμές πήραν διαζύγιο. Η κόκκινη γραμμή πήρε την κατιούσα, καθώς τα κράτη άρχισαν να μειώνουν δραστικά τις δαπάνες. Αποτέλεσμα; Η μπλε γραμμή, ο αριθμός των άνεργων της Ευρωζώνης, εκσφενδονίστηκε στα ουράνια.

Και τι προτείνουν οι σοφοί ηγέτες μας να γίνει τώρα; Να μειώσουν κι άλλο τις δημόσιες δαπάνες στο σύνολο της Ευρωζώνης! Όχι να τις μειώσουν σε ελλειμματικές χώρες και να τις αυξήσουν στις πλεονασματικές. Προς Θεού, όχι. Τις μειώνουν παντού και ταυτόχρονα! Μια ματιά στο διάγραμμα αρκεί για να δούμε, εάν το θέλουμε, ότι πρόκειται για τον θρίαμβο της ανοησίας επί της λογικής.

 Ότι μόνο μια θρησκόληπτη προσήλωση στις άνευ λόγου ανθρωποθυσίες μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως, εφόσον κάνουμε ό,τι μας λένε οι τιμονιέρηδες Βρυξελλών, Βερολίνου και Φραγκφούρτης (κόντρα ακόμα και στις συμβουλές του ΔΝΤ), και το εφαρμόσουμε με τον απαιτούμενο ενθουσιασμό και ταχύτητα, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.

.Όταν η ΔΗΜΑΡ συναντά τον Όργουελ

Σχόλια Σταύρος Θεοδωράκης  

Αποσύρει λοιπόν υπουργούς, υφυπουργούς, ειδικούς γραμματείς, γενικούς γραμματείς, διοικητές οργανισμών και στελέχη υπηρεσιών του δημοσίου. Ευτυχώς! Είμαστε μόλις 29 χρόνια μετά το 1984 του Όργουελ και παραλίγο να γίνει το λάθος. 

Παραλίγο, δηλαδή, να πιστέψουμε ότι τα κόμματα δεν διορίζουν πια κομματικούς υπαλλήλους, αλλά τοποθετούν σε θέσεις ευθύνης, ανθρώπους με προσόντα και με αξιοκρατικά κριτήρια. Μπορεί να ψηφίζουν ΔΗΜΑΡ ή ΜΑΡΔΗ ή ΡΑΜΗΔ, αλλά πάνω από όλα είναι ικανοί και έντιμοι άνθρωποι… Γι' αυτό τους επιλέγουν τα κόμματα και κάπου εκεί τελειώνει ο ρόλος τους. Από εκεί και πέρα ο καθένας κρίνεται από τη δουλειά του.

Τέτοια ανατρεπτικά πήγαμε να πιστέψουμε, αλλά ευτυχώς ήρθε η κρίση στην ευλογημένη ΕΡΤ και μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους. Οι μεγάλοι κομματικοί αδελφοί συνεχίζουν να ασκούν τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις των κομματικών υπαλλήλων τους. Τους διορίζουν, τους προωθούν, τους αναβαθμίζουν, τους μειώνουν, τους παύουν, τους αποσύρουν, τους καταργούν, τους εξαφανίζουν… Και χωρίς να τους ρωτάνε, βέβαια. 

Γιατί υπάρχει ο φόβος, κάποιοι, να θέλουν να μείνουν στις θέσεις τους, για να ολοκληρώσουν τις δουλειές που έχουν αναλάβει, αλλά αν τους δίναμε το δικαίωμα της επιλογής τότε θα ήταν η αρχή του τέλους για τους μεγάλους κομματικούς αδελφούς. Τα έχει πει αυτά ο Όργουελ. Αν αφήσουμε περιθώρια στην ελεύθερη βούληση, τότε ο ιός της ελευθερίας μπορεί να μεταδοθεί σε όλη την κοινωνία. 

Θα φύγει, λοιπόν, από παντού η ΔΗΜΑΡ. Όχι μόνο οι υπουργοί της και οι υφυπουργοί της, αλλά και οι τεχνοκράτες της από τις υγειονομικές υπηρεσίες (!), τα ΕΛΤΑ, τον ΟΑΣΑ, τη ΓΑΙΑΟΣΕ, τον ΕΦΕΤ, το Κτηματολόγιο, τις Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας… Για να συνεχίσουν να υπάρχουν οι μεγάλοι κομματικοί αδελφοί, η ελευθερία βούλησης πρέπει να παραμείνει θανάσιμο αμάρτημα. Και πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή της.

Να συνεχίσουμε να προχωράμε, σύντροφοι, με γνώμονα τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις των «στελεχών» και των «υπαλλήλων». Να κρατηθεί πάση θυσία η συνοχή των οργουελιανών κομμάτων. 

Κανονικά, μάλιστα, ο μεγάλος (μικρομέγαλος, για να ακριβολογούμε) κομματικός αδελφός της ΔΗΜΑΡ θα έπρεπε να αποσύρει όχι μόνο υπουργούς-υφυπουργούς και στελέχη και συμβούλους και εμπειρογνώμονες, αλλά και όλους ανεξαιρέτως τους δημοσίους υπαλλήλους του (φίλα προσκείμενους και συμπαθούντες). Αλλά ακόμα το ουργουελιανό σύστημα εξουσίας έχει ατέλειες.

.Η ΔΗΜΑΡ και το ΛΑΟΣ

Σχόλια Τάσος Τέλλογλου  

Η χθεσινοβραδινή απόφαση του Φώτη Κουβέλη να αποσύρει, στην ουσία, την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση Σαμαρά, προσωπικά δεν με εκπλήσσει. Η ΔΗΜΑΡ ήταν μέσα και έξω από την κυβέρνηση διαρκώς και το σηματοδότησε και με την απόφασή της να μην ψηφίσει τα μέτρα του περασμένου χρόνου. 

Ασφαλώς και οι χειρισμοί του κ. Αντώνη Σαμαρά δεν ήταν σύμφωνοι με το πνεύμα και το γράμμα της συμφωνίας των τριών για τη συμμαχική κυβέρνηση. Αλλά σε κάθε περίπτωση η διεξαγωγή των εκλογών θα βυθίσει τη χώρα στην ακυβερνησία και θα επιτείνει την εξαγωγή κεφαλαίων που παρατηρείται και πάλι τις τελευταίες μέρες.

 Θα ‘πρεπε πάντως ο κ Κουβέλης να έχει πάρει ένα μάθημα για το τι θα συμβεί στο κόμμα του, αν εγκαταλείψει την κυβέρνηση, από το πάθημα του Γιώργου Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Αυτοί που προσανατολίζονται μέσα στη ΔΗΜΑΡ στο ΠΑΣΟΚ θα τον εγκαταλείψουν. Η πλειοψηφία θα διαρρεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να λεηλατείται η αριστερή μπουτίκ αμφίπλευρα.

 Σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο κ. Κουβέλης ότι τα δύο μεγάλα κόμματα εμπόδισαν την κυβέρνηση πριν το περιστατικό της ΕΡΤ να ξεκαθαρίσει το Δημόσιο από τους «πελάτες» τους. Αριθμητικά η χώρα μπορεί να κυβερνηθεί και χωρίς την υποστήριξη της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΔΗΜΑΡ. 

Αλλά προς το τέλος του χρόνου θα τεθεί το θέμα του νέου κουρέματος με αποτέλεσμα η πλειοψηφία που σχηματίζεται τώρα να μοιάζει εξαιρετικά ισχνή. Αλλά ακόμα και αυτό είναι καλύτερο από τις άμεσες εκλογές καθώς, το σήμα προς τα έξω, αν η χώρα καταστεί με οποιοδήποτε τρόπο ακυβέρνητη, είναι πως η Ελλάδα δεν αξίζει να σωθεί.

.Στόχος επετεύχθη-προς το παρόν

Σχόλια Γιάνης Βαρουφάκης 

 Η κίνηση βαρβαρότητας του κ. Πρωθυπουργού, το μαύρισμα των οθονών της ΕΡΤ, προς το παρόν πέτυχε τον στόχο της: όπως έγραφα εδώ, έθεσε τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη προ του αφόρητου διλήμματος - αυτοεξευτελισμός ή εκλογική αυτοκτονία. Ο κ. Βενιζέλος προτίμησε τον αυτοεξευτελισμό και ο κ. Κουβέλης επέλεξε μια τύχη που μάλλον θα θυμίζει εκείνη του κ. Καρατζαφέρη. Από αυτό ενισχύθηκε, τουλάχιστον προσωρινά, ο κ. Σαμαράς. Λίγο, αλλά ενισχύθηκε.

Έτσι φτάσαμε να ξαναζούμε το καλοκαίρι του 2011. Τότε που, μετά τους κυβερνητικούς κραδασμούς του Ιουνίου 2011, ο κ. Παπανδρέου στηρίχτηκε στον κ. Βενιζέλο και εισήλθε σε μια διαδικασία αποδόμησης που τον οδήγησε στην πλήρη απαξίωση μερικούς μήνες αργότερα.

Σήμερα, άλλος ένας αδύναμος πρωθυπουργός βασίζεται στον κ. Βενιζέλο. Ο μόνος τρόπος να αποφύγει την τύχη του κ. Παπανδρέου ο κ. Σαμαράς είναι να κάνει εκλογές πριν τον Νοέμβριο και να εξαργυρώσει τον σημερινό εξευτελισμό των εταίρων του πριν ξεφουσκώσει ολοκληρωτικά το Greek Success Story. Το μόνο που τον σταματά είναι η απαίτηση της κας Μέρκελ να μην «ταραχτούν» τα ύδατα πριν των δικών της εκλογών στον Σεπτέμβρη.

Στο μεταξύ, επί της ουσίας, και πίσω από αυτές τις ανόητες «λεπτομέρειες» που δημιουργούν για να επιβιώσουν οι πολιτικοί ηγέτες μιας υπό κατεδάφιση χώρας, τα οικονομικά δεδομένα καταρρέουν. Ακριβώς όπως κατέρρεαν εκείνο το καλοκαίρι του 2011.

.Το δράμα του ανασχηματισμού

Σχόλια Κώστας Γιαννακίδης  

Αν το τρέχον πολιτικό ρεπορτάζ αντιστοιχεί στο ενδιαφέρον της κοινωνίας, τότε γύρω μας υπάρχουν τύποι που περιμένουν να μάθουν ποιο υπουργείο θα πάρει η Φώφη και πού θα πάει ο Χρυσοχοϊδης, ο οποίος, πιθανότατα, κοιμάται με γραβάτα. Δεν ισχύει. Λίγο πριν φύγει ο μήνας οι άνθρωποι ασχολούνται με το επόμενο νοίκι, όχι με τον διάδοχο του Ρουπακιώτη. 

Ο ανασχηματισμός είναι μία υπόθεση που στην ουσία απασχολεί λίγους, αλλά προβάλλεται επάνω σε όλους μας. Στην Ελλάδα οι ανασχηματισμοί επενδύονται με περισσότερο δράμα από αυτό που τους αναλογεί. Έχει εξήγηση. Η μετακίνηση του πολιτικού στελέχους προκαλεί αναταράξεις στον μικρόκοσμό του. 

Από τις γραμματείς που θα πατήσουν με έπαρση τη μοκέτα του γραφείου, μέχρι τους φίλους δημοσιογράφους που θα γλείψουν τα μουστάκια τους, ο ανασχηματισμός διεγείρει μία κλίμακα ανθρώπων - μερικοί βλέπουν τις ζωές τους να αλλάζουν. Πόσοι είναι αυτοί; Μερικές εκατοντάδες, το κοινό που διαβάζει παραπολιτικές στήλες και υπόγεια blogs. Πέραν αυτών, ο ανασχηματισμός δεν κάνει ούτε μπιρίμπα σε καφενείο.

Θεωρητικά οι ανασχηματισμοί γίνονται για να ανανεωθεί το ενδιαφέρον του πολιτικού ακροατηρίου και ο συσχετισμός μεταξύ τάσεων και προσώπων. Ο αρχηγός προσφέρει ή αφαιρεί καρέκλες, γυρίζοντας το κουτάλι στο καζάνι της εξουσίας.

 Έχει αυτό επιπτώσεις στη λειτουργία του κράτους; Στην καλύτερη περίπτωση είναι αδιάφορο. Στη χειρότερη, καταστροφικό. Να δεχθούμε ότι είναι οι υπουργοί αυτοί που «τρέχουν» το κράτος, εντάξει. Μερικοί μήνες δεν φτάνουν για να αναπτύξουν τον σχεδιασμό τους.

 Εκτός των άλλων, δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους πολιτική υγείας έχει στο μυαλό του ένας άνθρωπος άσχετος με τον χώρο που καλείται να τον υπηρετήσει μετά από ένα τηλεφώνημα. Ας πούμε ότι έχει. Σύντομα ο χρόνος τελειώνει και έρχεται άλλος για να επιχειρήσει τα δικά του. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, δεν γίνεται απολύτως τίποτα. 

Το σύστημα δουλεύει -όπως δουλεύει- από τους γενικούς γραμματείς και τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Η αποτελεσματικότητα του κράτους αντιστοιχεί στην επάρκεια των στελεχών, όχι στον σχεδιασμό των υπουργών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι πετυχημένοι υπουργοί θεωρούνται αυτοί που αποκεντρώνουν ή ακρωτηριάζουν τη γραφειοκρατία. 

Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θα φτιάξουν τη σούπα τους με τα ίδια υλικά. Η γεύση δεν θα αλλάξει. Και όμως, έχουν όλον τον χρόνο στη διάθεσή τους για να τα αλλάξουν όλα. Φανταστείτε να τοποθετούσαν τεχνοκράτες στα βασικά υπουργεία. Καλούς μάνατζερ, με αξιοπρεπείς αμοιβές και συμβόλαια ως το τέλος της τετραετίας. 

Θα μου πείτε ότι αυτοί δεν είναι κομματικά ελεγχόμενοι, μπορεί να μη διατηρούν σχέσεις με τα media και να μη διακρίνονται από τις «ευαισθησίες» των πολιτικών. Μόλις είπατε για ποιο λόγο θα έπρεπε να πάρουν τη δουλειά.

.Η αλήθεια του κυρίου Κώστα...

Σχόλι αΓιάννης Παντελάκης 

 Θα ήθελα να γνωρίσω τον κύριο Κώστα (Ευθυμιάδη). Είναι πρόεδρος της Νομαρχιακής διοικούσας επιτροπής Καβάλας της Ν.Δ. Κάτι σημαντικό πρέπει να είναι το αξίωμά του, αλλά δεν έχει σημασία. Το σημαντικό με τον κύριο Κώστα, είναι πως είναι ειλικρινής. Τον είχαν φιλοξενήσει σ’ έναν τοπικό τηλεοπτικό σταθμό και τον ρώτησαν για το κλείσιμο της ΕΡΤ. 

Η απάντηση του κυρίου Κώστα είναι αξιοζήλευτη. Είπε, επί λέξει: «Η ΕΡΤ έκλεισε επειδή οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί της ΕΡΤ τον τελευταίο χρόνο έδειξαν πως με κανέναν τρόπο δεν ήθελαν να υποστηρίξουν τη νόμιμη κυβερνητική προσπάθεια».
  
Ο κύριος Κώστας είναι ο πιο ειλικρινής άνθρωπος που έχει μιλήσει μέχρι τώρα για την ΕΡΤ. Δεν είναι δημοσιογράφος, δεν είναι κατά πως φαίνεται επαγγελματίας πολιτικός, δεν είναι διαπλεκόμενος με οποιοδήποτε τρόπο σε όλη αυτή την ιστορία. Είναι, απλά, ο κύριος Κώστας. 

Ένα κομματικό στέλεχος της Ν.Δ. που δεν λέει αρλούμπες και φληναφήματα του τύπου «Η ΕΡΤ ήταν αμαρτωλή και γι' αυτό έκλεισε» ή «Η ΕΡΤ έκλεισε για να γλιτώσει από τους κηφήνες». Ο κύριος Κώστας εκφράζει τη διαδεδομένη και κυρίαρχη στα κομματικά επιτελεία αντίληψη για τον ρόλο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Ανόθευτα, σχεδόν απονήρευτα, μάλλον με αφέλεια ενός μωρού παιδιού. Αλλά σίγουρα με ειλικρίνεια.
 
Ενδεχομένως να έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «χρήσιμος ηλίθιος», αλλά μάλλον δεν ταιριάζει στον συγκεκριμένο άνθρωπο μια φράση που αποδίδεται στον Λένιν ή κάποιους άλλους Σοβιετικούς αξιωματούχος. Ίσως θα ήταν καλύτερα να λέγαμε πως ο κύριος Κώστας έχει άγνοια κινδύνου. Χωρίς αυτό ν' αλλάζει το αποτέλεσμα. 

Γιατί η αλήθεια για την ΕΡΤ είναι ακριβώς αυτή που τόσο ωμά εκφράζει το κομματικό στέλεχος της Ν.Δ. Δεν έπαιζε ακριβώς τον συμπληρωματικό προς την κυβέρνηση ρόλο που ήθελε η τελευταία. Για την ακρίβεια, δεν τον έπαιζε με απόλυτη συνέπεια. Δεν ήταν αντικυβερνητική, δεν έφερνε όμως και το απόλυτα ποθητό για την κυβέρνηση αποτέλεσμα.
  
Φυσικά, η σημερινή κυβέρνηση δεν πρωτοτυπούσε επιδιώκοντας τον έλεγχο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Όλες ανεξαιρέτως οι προηγούμενες εξουσίες, τις ίδιες φιλοδοξίες είχαν. Μέχρι και εκείνη η αλήστου μνήμης συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΣΥΝ, εκεί γύρω στο 1989, μπορεί να αποτέλεσε μια μικρή παρένθεση στον δικομματισμό, αλλά τα ίδια δείγματα είχε εμφανίσει. Η τότε ΕΡΤ στη Ν.Δ., η τότε ΕΤ2 στον ΣΥΝ. Δίκαια μοιρασιά!
   
Βέβαια, ο κύριος Κώστας, ανέφερε μόνο μια αιτία για το κλείσιμο της ΕΡΤ, αλλά μάλλον δεν πρέπει να τον μαλώσουμε γι' αυτό. Αν δείτε το βίντεο με τη συνέντευξή του, θα καταλάβετε ότι δεν θα πρέπει να έχουμε πολλές απαιτήσεις από τον κύριο Κώστα. Δεν θα περιμέναμε να μιλήσει για τις υπόλοιπες αιτίες. 

Όπως, την προσπάθεια να βρεθούν 2.000 απολύσεις, την προσπάθεια για μια θεαματική κίνηση που θ' αλλάξει το πολιτικό κλίμα λόγω αποτυχίας πώλησης της ΔΕΠΑ, την προσπάθεια να δοθεί περισσότερος ζωτικός χώρος σε ανταγωνιστικά προς την ΕΡΤ οικονομικά και μιντιακά συμφέροντα, την προσπάθεια να επιδειχθεί πυγμή ενόψει μάλιστα και των ακόμα πιο δύσκολων μνημονιακών στόχων που θ' ακολουθήσουν. Και, ενδεχομένως, και άλλες προσπάθειες που είχαν κατά νου κυβερνητικά στελέχη.
       
Εργαζόμουν στην ΕΡΤ μέχρι τις 11 Ιουνίου, σχεδόν στο σύνολο της επαγγελματικής μου πορείας. Δεν θεωρώ έντιμο ν' αναφερθώ σε όσα έχουν δει τα μάτια μου, παρότι δεν είναι λίγα. Δεν θα είμαι καθόλου αντικειμενικός και δεν το θέλω. 

Απλά, ήθελα να τιμήσω με αυτό το μικρό σημείωμα τον κύριο Κώστα. Τον κλασσικό νεοέλληνα κομματάρχη με το χαρακτηριστικό στυλ και αισθητική που λέει τα πράγματα όπως είναι...

..To λάδι της διαφθοράς

*του Κώστα Γιαννακίδη*

Το 2010 τρεις Δήμοι στη Βόρεια Ελλάδα επιχείρησαν να αγοράσουν αυτοκίνητα 4Χ4 για τις ανάγκες του προσωπικού τους. 

Η δαπάνη δεν προβλέπεται από τον νόμο και το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν επέτρεψε την εκταμίευση του ποσού. Βέβαια ένα χρόνο νωρίτερα οι ίδιοι δήμοι θα μπορούσαν να αγοράσουν φουσκωτά για την Πίνδο, αλλά το 2010 ήταν η χρονιά που μπήκαμε στο καθαρτήριο. 

Υποθέτω θα έχετε μάθει και εσείς τα σχετικά από την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το 2010. Έχει αρκετά καλά. Στη Γλυφάδα τέως δήμαρχος *κηδεύτηκε* με δαπάνες του Δήμου ύψους 36.700 ευρώ. Αυτές ... περισσότερα »

.Ο δικός μου ρατσισμός

Ξέρω, πολλοί από εσάς δίνετε μεγάλη σημασία στις υπογραφές που συνοδεύονται από διάφορα σύμβολα όπως Bsc – Msc – Phd. 

Όχι εγώ. Και για να είμαι απολύτως ειλικρινής είμαι και καχύποπτος όταν κάποιος προβάλλει σαν ταυτότητα μόνο τα διπλώματα που έχει μαζέψει. 

Όχι βέβαια ότι είναι κακά τα διπλώματα αλλά η πείρα έχει δείξει ότι από μόνα τους δεν αρκούν. Και αν αρκούσαν τότε το επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου θα ήταν ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στο τομέα της εφαρμοσμένης κυβερνητικής τον τελευταίο αιώνα – όχι στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως. 

Ακόμη κι η κοπέλα που έφερνε τα νερά στις συσκέψε...περισσότερα »

.Κίνηση ανάσας...

** *Σχόλια **Γιάνης Βαρουφάκης * Μια Κεντρική *Τράπεζα* χωρίς κυβέρνηση και κυβερνήσεις χωρίς Κεντρική Τράπεζα. Αυτή είναι η συντριπτική ανοησία της Ευρωζώνης και ο λόγος που επέβαλε στον εαυτό της, για δεύτερη φορά από το 2009, την Ύφεση. 

Με δεδομένη την άρνηση της ΕΚΤ να αγοράσει ομόλογα αν πρώτα δεν ενισχυθεί περαιτέρω η Ύφεση (ενισχύοντας τις βάναυσες προσπάθειες να εξαφανιστούν τα δημόσια ελλείμματα σε περίοδο που τα εισοδήματα συρρικνώνονται), το χρέος (ως ποσοστό του ΑΕΠ) είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί, τουλάχιστον όχι όσο η Ευρωζώνη αποτυγχάνει να αυξάνει δραματικά τα εμ...περισσότερα »

.Η ανεργία και η υποκρισία

Και η υποκρισία έχει τα όριά της. Ή, ίσως, και να μην έχει. Τη θυμόσαστε, σίγουρα, τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών «μας», που συνήλθαν την περασμένη βδομάδα να συζητήσουν - για μιαν ακόμη φορά - για τη «μάστιγα της ανεργίας», να εξαγγείλουν «επείγοντα και στοχευμένα μέτρα για την ανεργία των νέων». 

Όπως τον θυμόσαστε και τον έτερο Καππαδόκη, τον Εργασίας Γιάννη Βρούτση, που προ εβδομάδων είχε εξαγγείλει – ο αθεόφοβος – ότι «ξεκινάμε πόλεμο κατά της ανεργίας με έδρα το Μαξίμου».

 Ο ίδιος, τώρα, «ενεργοποιεί άμεσα την Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης». 
Οπότε, πάλι καλά που πήρε την πρωτ... περισσότερα »

.Πώς μετράς τη διαφθορά;

Παρακολουθούσα προ ημερών στις ειδήσεις την προβολή των αποτελεσμάτων της ετήσιας έρευνας της ΜΚΟ«Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς» για τη διαφθορά στην Ελλάδα, το 2012, εδώ. Πρόκειται για μια απόπειρα μέτρησης της μικροδιαφθοράς που αντιμετωπίζει ο πολίτης στις συνήθεις συναλλαγές και όχι για τη μεγάλη διαφθορά ή τη διαφθορά των «ισχυρών». 

Τα γενικά, όπως «η διαφθορά μειώθηκε από το 2011 – το προφίλ των θυμάτων διαφθοράς – τη γεωγραφική κατανομή της διαφθοράς», τα κατάλαβα. Μετά άκουγα έκπληκτος τις διάφορες «ταρίφες» ανά τομέα. Από τόσο, έως τόσο. Ένα είδος «τιμοκαταλόγου διαφθοράς» δηλαδ...περισσότερα »

.Αν ήταν εδώ ο Χατζιδάκις

Δεν εξακολουθούν να παραμένουν κλειστά μόνο τα κανάλια της ΕΡΤ, αλλά και οι ραδιοφωνικοί της σταθμοί. Και κάτι τέτοιες στιγμές φαίνεται ακόμα πιο ηχηρή η απουσία του Μάνου Χατζιδάκι.

Η ιστορία είναι γνωστή: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής -επιστρέφοντας από το Παρίσι, στη Μεταπολίτευση- διόρισε Γενικό Διευθυντή της ΕΡΤ τον Δημήτρη Χορν και Γενικό Διευθυντή Ραδιοφωνίας όλων των Προγραμμάτων, όχι μόνο του Τρίτου, τον Μάνο Χατζιδάκι. 

Η παρουσία του, βέβαια, ειδικά στο Τρίτο Πρόγραμμα, αποτελεί -και σήμερα και για πάντα- σημείο αναφοράς για ένα κρατικό μέσο και σίγουρα σκιαγραφεί-ορίζει το πώς θα έπρεπε να είναι οι ραδιοσταθμοί σήμερα - κρατικοί και ιδιωτικοί.

Ο Μάνος έβγαλε -και στα ερτζιανά- την ψυχή του, προκειμένου να καταστεί το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ένας αδιαμφισβήτητος φορέας πολιτισμού, με παγκόσμιο βεληνεκές. Είχε δημιουργήσει μια παρέα, μια δυνατή ομάδα νέων και ταλαντούχων δημιουργών, που, τελικά, έγινε σημείο αναφοράς.

Ανάμεσα στους νέους αυτούς, υπήρχαν και Αριστεροί. Αυτό, αν μη τι άλλο, είναι ένα από τα τιμητικά που αφορούν τον «Δεξιό» Χατζιδάκι. Οι Αριστεροί καλλιτέχνες ήταν γύρω του, συσπειρωμένοι, σε μια ανήκουστη -μέχρι εκείνη τη στιγμή- συνύπαρξη. 

Το ότι, βέβαια, ο -και καλά- συντηρητικός Δεξιός, τελικά, ήταν πιο τολμηρός και πιο ριζοσπαστικός από τους Αριστερούς, είναι μια άλλη υπόθεση, μέρος μιας άλλης ιστορίας. Ο Μάνος έκανε (και) καθημερινά πεντάλεπτα σχόλια, τα οποία έφταναν πολλούς στο υπουργείο Προεδρίας να παίρνουν τις ασπιρίνες με τις χούφτες. Ο πονοκέφαλος ο ίδιος. 

Καθημερινά, από την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μαγνητοφωνούσαν τις εκπομπές και ανατρίχιαζαν όλοι αντάμα με τις αριστερές ροπές που έτρεχαν μέσα από τα κρατικά ερτζιανά. Κάθε μέρα ο Μάνος γινόταν και πιο τολμηρός, πιο δηκτικός, αφού έφτασε στο σημείο -ανάμεσα στα υπόλοιπα- να αποκαλεί το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ «ορνιθοτροφείο». Άουτς.

Τώρα, λοιπόν, που και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της ΕΡΤ παραμένουν βουβοί, θα είχε τεράστια αξία να ακούγαμε και να διαβάζαμε στο πώς θα τοποθετούνταν ο Μάνος Χατζιδάκις απέναντι στο ξαφνικό λουκέτο, ποιες θα ήταν οι απόψεις του, τι θα έλεγε για όλα αυτά. Ίσως να το ξεκινούσε έτσι, όπως τότε, στον «Καθρέπτη και το μαχαίρι»: «Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει η ανθρώπινη περιπέτεια, αλλά και η ανθρώπινη ευπιστία. 

Πάντα ο άνθρωπος θα πιστεύει πως τα όνειρά του θα δικαιωθούν. Αλλά και πάντα θα αγνοεί πως ο ίδιος καταστρέφει τα όνειρά του με το να ξυπνά κάθε πρωί. Κάθε πρωί κι όχι για πάντα, μια και μόνη φορά».

Αλλά ο μοναδικός, ιδιοφυής και αεικίνητος Μάνος, ο Χατζιδάκις που μας λείπει τόσο πολύ, δεν είναι, πια, εδώ. Σαν σήμερα, 15 Ιουνίου 1994, θα κοιμόταν για πάντα στην «Οδό Ονείρων», εκείνη την ημέρα που όλα τα ραδιόφωνα μετέδιδαν τα τραγούδια του σε ατελείωτα αφιερώματα, εκείνο το απόγευμα που έκανα την εκπομπή μου και έκλαιγα στον αέρα, με το μικρόφωνο ανοιχτό.

Δεκαεννιά χρόνια χωρίς τον Μάνο, είναι πάρα πολλά...