Η κίνηση βαρβαρότητας του κ. Πρωθυπουργού, το μαύρισμα των
οθονών της ΕΡΤ, προς το παρόν πέτυχε τον στόχο της: όπως έγραφα εδώ,
έθεσε τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη προ του αφόρητου διλήμματος -
αυτοεξευτελισμός ή εκλογική αυτοκτονία. Ο κ. Βενιζέλος προτίμησε τον
αυτοεξευτελισμό και ο κ. Κουβέλης επέλεξε μια τύχη που μάλλον θα θυμίζει εκείνη
του κ. Καρατζαφέρη. Από αυτό ενισχύθηκε, τουλάχιστον προσωρινά, ο κ. Σαμαράς. Λίγο,
αλλά ενισχύθηκε.
Έτσι φτάσαμε να
ξαναζούμε το καλοκαίρι του 2011. Τότε που, μετά τους κυβερνητικούς κραδασμούς
του Ιουνίου 2011, ο κ. Παπανδρέου στηρίχτηκε στον κ. Βενιζέλο και εισήλθε σε
μια διαδικασία αποδόμησης που τον οδήγησε στην πλήρη απαξίωση μερικούς μήνες
αργότερα.
Σήμερα, άλλος
ένας αδύναμος πρωθυπουργός βασίζεται στον κ. Βενιζέλο. Ο μόνος τρόπος να
αποφύγει την τύχη του κ. Παπανδρέου ο κ. Σαμαράς είναι να κάνει εκλογές πριν
τον Νοέμβριο και να εξαργυρώσει τον σημερινό εξευτελισμό των εταίρων του πριν
ξεφουσκώσει ολοκληρωτικά το Greek Success Story. Το μόνο που τον σταματά είναι
η απαίτηση της κας Μέρκελ να μην «ταραχτούν» τα ύδατα πριν των δικών της
εκλογών στον Σεπτέμβρη.
Στο μεταξύ, επί
της ουσίας, και πίσω από αυτές τις ανόητες «λεπτομέρειες» που δημιουργούν για
να επιβιώσουν οι πολιτικοί ηγέτες μιας υπό κατεδάφιση χώρας, τα οικονομικά
δεδομένα καταρρέουν. Ακριβώς όπως κατέρρεαν εκείνο το καλοκαίρι του 2011.
