.Κι όμως αισιοδοξώ

Θυμάμαι πριν από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια περίπου που πείραζα έναν καλό φίλο και συνάδελφο, τον Βασίλη Σκουρή, ότι, με εξαίρεση την περίοδο του ΄89, η δημοσιογραφική του ζωή προβλεπόταν να κυλήσει μέσα στην αφόρητη ανία μικροκομματικών ανταγωνισμών. Και φυσικά αντιπαρέθετα τα όσα εγώ είχα ζήσει στη μέχρι τότε επαγγελματική μου πορεία. 

Δεν μπορούσα να φανταστώ τη συνέχεια, αλλά και ποιος θα μπορούσε; Γιατί, για να είμαστε ειλικρινείς, οι πολλοί δεν είχαμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε τα σημάδια που ήδη είχαν κάνει την εμφάνισή τους και μας διαμήνυαν ότι δεν πάμε καλά. Οι λίγοι πο... περισσότερα »