.Νέο κούρεμα, Παλαιό Δόγμα

Σχόλια Γιάνης Βαρουφάκης 

Επιμήκυνση αποπληρωμών με παράλληλη μείωση επιτοκίου εστί «κούρεμα» χρέους. (1) Αυτό το γνωρίζει όποιος έχει δανείσει ή δανειστεί. Όσοι λοιπόν διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι η Ελλάς δεν έχει ανάγκη κουρέματος χρέους  επειδή θα γίνει επιμήκυνση με παράλληλη μείωση επιτοκίου (βλ. πρόσφατα δημοσιεύματα «αναλυτών», της Alpha Bank κ.λπ.) είτε είναι αδαείς είτε προσπαθούν, άλλη μια φορά, να παραπλανήσουν. 

Όπερ μεθερμηνευόμενον, ένα τρίτο κούρεμα ήταν δεδομένο από την ώρα που συμφωνήθηκε το δεύτερο (πέρσι τον Δεκέμβρη – με την επονομασία «επαναγορά χρέο...περισσότερα »

.Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός και η πολιτισμική σύγκρουση στις ακτές της Μεσογείου

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη 

Μετά την αμφιλεγόμενης πατρότητας επίθεση με χημικά όπλα στο προάστιο της Δαμασκού, η κατάσταση κλιμακώνεται επικίνδυνα με ταχύτατους ρυθμούς. Παρά τη συγκρατημένη στάση των ΗΠΑ και του Μπαράκ Ομπάμα, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία επιδεικνύουν μια ακατανόητη σπουδή για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, η οποία σπαράσσεται εδώ και δύο χρόνια από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο.

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους στη Δύση, ευθύς εξαρχής υποστήριξαν τους εξεγερμένους και τη συριακή αντιπολίτευση, εγκλωβισμένες στην πολιτική θεώρηση της Μέσης Ανατολής που διαμορφώθηκε από τις προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις και έχοντας κατατάξει το καθεστώς του Μπαράρ Άσαντ στον «άξονα του κακού». 

Την ίδια στιγμή, η Συρία είναι ο βασικός σύμμαχος του Ιράν, το οποίο με την υλοποίηση του πυρηνικού του προγράμματος έχει προκαλέσει μεγάλο εκνευρισμό στη Δύση, και το οποίο, ουσιαστικά, όπως πιστεύουν πολλοί αναλυτές, είναι ο πραγματικός στόχος της προετοιμαζόμενης επίθεσης των χωρών του ΝΑΤΟ στη Συρία.

Ο κόσμος θα είναι πολύ εύκολα κατανοητός αν τα πράγματα χωρίζονταν σε άσπρα και μαύρα. Κανείς δεν αμφιβάλει για το χαρακτήρα του καθεστώτος του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία. Κανείς, επίσης, δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια στην ποιότητα και το είδος των ανταρτών της επονομαζόμενης συριακής αντιπολίτευσης. 

Η Συρία, είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτή τη στιγμή είναι η πρώτη γραμμή μετώπου στην επέλαση του ισλαμικού φονταμενταλισμού προς δυσμάς. Οι εμπειρογνώμονες τονίζουν πως το καθεστώς του Μπάαθ στη Συρία, από τον πατέρα του σημερινού προέδρου, στηριζόταν στη συνεργασία των Νεστοριανών, των Καθολικών, των Μαρωνιτών, των Αλεβιτών, οι οποίοι ήταν και το ανάχωμα στην κοινότητα των Σουνιτών, οι οποίοι ανέκαθεν είχαν στενές πνευματικές, ιδεολογικές και πολιτικές σχέσεις με το Ιράν. 

Το αυταρχικό καθεστώς της οικογένειας Άσαντ εδώ και πέντε και πλέον δεκαετίες έβαζε φραγμό στις βλέψεις των φανατικών μουσουλμάνων για τη δημιουργία ενός χαλιφάτου στην ακτογραμμή της Μεσογείου με πρόσβαση στα διυλιστήρια της περιοχής. 

Το κοσμικό καθεστώς της Συρίας, προφανώς δεν ήταν της αρεσκείας των θεοκρατικών καθεστώτων του κόλπου, συνεπώς, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η ενεργός ανάμιξη τους στη συριακής σύγκρουση και η γενναιόδωρη υποστήριξη τους προς τις ομάδες του Μουτζαχεντίν που μάχονται εκεί και μετακόμισαν, καθ’ όλες τις ενδείξεις από τα βουνά του Αφγανιστάν.  

Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, αν λάβουμε υπόψη μας τη σφοδρή σύγκρουση των Αδελφών Μουσουλμάνων με τους οπαδούς του κοσμικού κράτους στην Αίγυπτο, καθώς επίσης και την εκρηκτική κατάσταση στο Σινά, όπου οι διαφαινόμενες σχέσεις της Αδελφότητας με τη Χαμάς έχουν μετατρέψει την περιοχή σε πρώτη γραμμή του μετώπου με το στρατό να διεξάγει αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις έναντι εισαγόμενων Μουτζαχεντίν.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η ελληνική πολιτεία για του υπουργού των Εξωτερικών της περιορίστηκε σε μια απλή δήλωση, συσκεπτόμενη παράλληλα για να δει τους όρους συμμετοχής στις νατοϊκές επιχειρήσεις και τα ανταλλάγματα που μπορεί να εκμαιεύσει. 

Την ίδια στιγμή, η γνωστή σχολή σκέψης: «για όλα φταίνε οι αμερικανοί» αδυνατώντας λόγω ιδεοληψιών να δουν ότι πρόκειται πλέον ξεκάθαρα για ένα πόλεμο με πολιτισμικές αναφορές και αναγωγές, καλούν τη χώρα να συνταχθεί με τους εχθρούς των αμερικανών, δηλαδή με τους φανατικούς μουσουλμάνους, κάνοντας πως αγνοούν τις καθημερινές επιθέσεις σε χριστιανικούς ναούς, τις απαγωγές και εκτελέσεις ορθόδοξων μητροπολιτών και καθολικών ιερέων, τις απόπειρες σύλησης πανάρχαιων μονών.

Ένα πρόβλημα, μακριά από την παράξενη και αλλοπρόσαλλη καθημερινότητά μας, η συριακή σύγκρουση, φανερώνει τη σχιζοφρένεια ενός τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο δεν μπορεί να επιλέξει με ποιον είναι, για τον απλούστατο λόγο, επειδή πιστεύει ότι η ερμηνεία της πραγματικότητας γίνεται με θεωρητικές κατασκευές προηγουμένων αιώνων και πως η διεθνής κατάσταση μπορεί να ερμηνευτεί με όρους πολιτικής προπαγάνδας για εσωτερική χρήση. 

Ο διχασμός είναι τόσο βαθύς που στο ερώτημα με ποιον να πάμε και ποιον να αφήσουμε, η απάντηση πολλές φορές μοιάζει με εκείνον που θέλει να κρατήσει κάτω από την ίδια μασχάλη δύο καρπούζια. Αυτή τη στιγμή η κατάσταση στον αραβικό μουσουλμανικό χώρο στις ακτές της Μεσογείου, από τη νότια Μικρά Ασία μέχρι την άκρη της Βόρειας Αφρικής απέναντι από την Ισπανία είναι έκρυθμη και παρατηρείται μια επέλαση των πιο φανατικών και ριζοσπαστικών στοιχείων που με αφορμή την ατυχή «αραβική άνοιξη» θέλουν να εγκαθιδρύσουν θεοκρατικά καθεστώτα. 

Η υπενθύμιση και μόνο ότι από αυτόν τον εφιάλτη μας χωρίζει μια θάλασσα, η Μεσόγειος, και μια χώρα, η Τουρκία, που έχει τα δικά της προβλήματα και την καθιστούν ευάλωτη, αρκεί για να χάσουμε τον ύπνο μας. 

.Η επιστροφή της επίσημης αγαπημένης…

*του Διονύση Δελλή.* *Οι μέρες που διανύουμε είναι αμιγώς ποδοσφαιρικές. Από τη μια οι μεταγραφές που συνεχίζονται μαζί με τις πρώτες στροφές του πρωταθλήματος. Από την άλλη η προσπάθεια του ΠΑΟΚ με την Σάλκε που δεν έφτασε και βέβαια η κλήρωση σήμερα για τον -συνήθη ύποπτο- Ολυμπιακό στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν αφήνουν και πολύ... χώρο στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. 

Και όμως αν θα έπρεπε να προβάλλουμε κάτι από τα «προσεχώς». Το φόντο λίαν συντόμως γίνεται πορτοκαλί. 

Το Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, ξεκινά την επόμενη εβδομάδα (4/9) και η Εθνική Ελλάδας όχι απλά θα είναι... περισσότερα »

.Αναζητώντας τη συμπόνια στον αιώνα του μίσους

του Δημήτρη Τριανταφυλλίδη

Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν από τη στιγμή πού βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων.
Τάσος Λειβαδίτης

Βασική προϋπόθεση για την κοινωνική συμβίωση είναι η συμπόνια. Αν δεν υπάρχει αυτή, τότε πολλές από τις σταθερές της ζωής καταλύονται και ο βίος του ανθρώπου μετατρέπεται σε ένα διαρκή αγώνα απέναντι στην εχθρότητα, το μίσος και τη δυσανεξία του άλλου.

Η απλή, καθημερινή συμπόνια, η ανιδιοτελής αγάπη για τον άλλον, το αίσθημα ότι συμπάσχεις με το διπλανό στο δύσκολο άθλο της βιωτής.

Αυτή η συμπόνια εξέλειπε από το τόπο εδώ και χρόνια. Η απουσία της όμως έγινε ιδιαίτερα αισθητή με το ξέσπασμα της κρίσης. Όταν απογυμνώθηκε το φκιασιδωμένο κορμί μιας κοινωνίας που βρισκόταν σε χαύνωση ή, κατ' άλλους, ζούσε το όνειρο της αέναης, κρατικά εγγυημένης, σε δανεικά στηριγμένης, ευμάρειας, η ανάγκη για συμπόνια έγινε ακόμη μεγαλύτερη.

Μόνο που όταν επί δεκαετίες καλλιεργείς την ανελέητη ατομοκρατία και τον εγωισμό δεν μπορείς να περιμένεις από τη μια μέρα στην άλλη να ξυπνήσει στον άνθρωπο ένα από τα ευγενέστερα συναισθήματα που του δίδαξε η ανθρώπινη εξέλιξη.

Η συμπόνια όμως ως ανθρώπινο συναίσθημα έχει μια βασική και άτεγκτη προϋπόθεση, η οποία δεν είναι άλλη από την αλήθεια.

 Μόνο όταν ο άνθρωπος βρει την αλήθεια μέσα του, μόνο όταν σκύψει πάνω από την αλήθεια που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η συνείδηση της ατομικότητάς του, της σχέσης του με την κοινωνία και της κοινωνίας με αυτόν, μόνο τότε θα μπορέσει, ίσως, να κάνει το μεγάλο βήμα και να δει τον εαυτό του στη θέση του άλλου, όπου άλλος: ο ξένος ή ο διπλανός, ο χειμαζόμενος, ο απόκληρος, ο αποσυνάγωγος. 

Η συμπόνια πέραν της ανθρωπολογικής και της γνωσιολογικής της διάστασης, έχει και μια ακόμη, την κοινωνική, γιατί λειτουργεί ως αντίδοτο στο μίσος και τη δυσανεξία.

Η ελληνική κοινωνία υποφέρει από χρόνια απουσία της συμπόνιας. Και αυτό γιατί η ελληνική κοινωνία δεν έχει μάθει να συγχωρεί και να συγχωρείται.

 Γιατί η ελληνική κοινωνία καταδικασμένη να ζει σε μια σπειροειδή κίνηση τα περασμένα και τα μελλούμενα σε χρόνο παρόντα, δεν έχει μάθει, δεν έχει διδαχθεί την έννοια της συγγνώμης και της συγχώρεσης.
Γιατί η ελληνική κοινωνία πορεύτηκε και πορεύεται, προσπαθώντας να διατηρήσει ζωντανό τον τελευταίο εμφύλιο πόλεμο. 

Οι αντίπαλοι του τελευταίου εμφυλίου πολέμου άφησαν πίσω τους άταφους και άκλαυτους νεκρούς, δικούς τους και των αντιπάλων. Γιατί κανένας νεκρός δεν ησυχάζει αν δε συγχωρέσει και δε συγχωρεθεί από τον αντίπαλο ή ακόμη και το φονιά του.

Γιατί η ελληνική κοινωνία γαλουχημένη με το «ταξικό» ή «εθνικό» μίσος επιμένει, σε πείσμα των καιρών και των αιώνων, να έχει το βλέμμα της στραμμένο προς τα πίσω, με μια νεκροφιλική και μαζοχιστική διάθεση, αντί να ατενίζει το μέλλον και τις προκλήσεις του. Έτσι εξηγείται, αυτό το παλιρροιακό κύμα μίσους που σκέπασε το τόπο, τρώει τα σωθικά του και σταματά κάθε προσπάθεια δημιουργίας.

Γιατί, τέλος, η ελληνική κοινωνία δυσανεκτική απέναντι στην εμπειρία και τη γνώση, επιμένει να βαυκαλίζεται ως ένα κακομαθημένο παιδί της ιστορίας, μη θέλοντας να αντιληφθεί πως η συμπόνια είναι υποχρέωσή της, πως είναι το εισιτήριο της για την είσοδο στην επικράτεια του άλλου, όπου θα γνωρίσει και θα γνωριστεί, θα συγχωρήσει και θα συγχωρηθεί, για να μπορέσει να προχωρήσει παρακάτω.

Η απουσία της συμπόνιας στον αιώνα του μίσους είναι η περίτρανη απόδειξη της ανωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας που άγεται και φέρεται από δημαγωγούς και απατεώνες, που υπόσχονται επίγειους παραδείσους και επιστροφή στο χρυσό αιώνα της αμεριμνησίας, χωρίς κόπο και, κυρίως, χωρίς αναστοχασμό για τις αιτίες που μας έφεραν ως εδώ.

.Το σεξ, το εισόδημα και η Ελλάδα της χλίδας

Σχόλια του Άγγελου Φ. Βλάχου 

 Ξεφυλλίζoντας δικτυακά το πάντα ενδιαφέρον Atlantic, έπεσα σε ένα άρθρο με τον -προβοκατόρικο- τίτλο No, Sex Won't Make You Rich. Σ' αυτό, ο συντάκτης σαρκάζει έναν καινοφανή σύνδεσμο που φαίνεται να προωθεί, όχι η λαϊκή θυμοσοφία αλλά η τρέχουσα επιστημονική έρευνα: τον συσχετισμό του σεξ με τις εισοδηματικές απολαβές. 

Το άρθρο βασίζεται σε μια πρόσφατη δημοσίευση (Ιούλιος 2013) ενός οικονομολόγου που υποστηρίζει πως η σεξουαλική δραστηριότητα (όπως οι ενδείκτες σωματικής υγείας και η ψυχική ισορροπία) αντανακλάται στις αποδοχές των εργαζομένων. Π... περισσότερα »

.Καλωσόρισμα στη ΔΤ/ΝΕΡΙΤ

Λοιπόν: το σεμνό μπλεδάκι και το πρασινάκι (με το πράσινο από πάνω, οι λεπτομέρειες μετρούν σ’ αυτά!) που πλαισιώνουν την (νέα) παρουσία της ΔΤ στις οθόνες μας είναι, τελικά, το καλύτερο που παρήγαγε η Κυβέρνηση αυτή μετά την απόφασή της για μαύρο στις τηλεοπτικές οθόνες. 

Έχει, ο χρωματικός κώδικας, όλη τη λεπτότητα της ομολογημένης ταυτότητας του εγχειρήματος, ως (α) δικομματικού, (β) αχνού/χλωμού, (γ) με το-πάνω-χέρι-στο-ΠΑΣΟΚ. 

Από κει και πέρα, η φιλότιμη – σοβαρά, τρυφερά το λέμε, χωρίς σαρκαστική διάθεση – προσπάθεια των Λιναρδάτου/Τρουπή να «βγάλουν» αυγουστιάτικα συζήτηση σε...περισσότερα »

.ΦΙΛΟΞΕΝΟΙ «ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΒΕΡΜΟΥΔΕΣ»

*Γράφει ο Βασίλης Χήτος* 

Ο ληστής της «Νεοτρομοκρατίας» υποδέχονταν στην εσωτερική είσοδο τους νέους πελάτες και τους … πρότεινε να κάθονται στην αναμονή. Στις ίδιες καρέκλες λίγο νωρίτερα οι συνεργοί του, είχαν βάλει τον διευθυντή... του υποκαταστήματος και τους ταμίες για να μην μπορούν να πατήσουν από τα γραφεία και τα γκισέ το μπουτόν του συναγερμού. Βρήκαν έναν πελάτη στα γκισέ και στη συνέχεια ήρθαν άλλοι 14 πελάτες. 

Στη συνέχεια κάλεσαν τον έναν ταμία να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο για να βάλουν σε σακ βουαγιάζ ώμου τις δεσμίδες με τα 317.000 ευρώ. Στα 15 λεπτά που διήρκεσε... περισσότερα »

.ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΛΟΞΥΓΓΑΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη 

Θυμόμαστε πριν από μερικούς μήνες, αρχές Απριλίου συγκεκριμένα τη φοβερή εκείνη ν-τροπολογία που πέρασε από τη Βουλή ως συνήθως μαύρα μεσάνυχτα ''από το παράθυρο'' και αφορούσε ... τα δάνεια που χορήγησαν οι τράπεζες στα κόμματα και την απαλλαγή από τις ποινικές ευθύνες όσων χορήγησαν αυτά τα δάνεια. 

Νωπές είναι ακόμα στη μνήμη και οι διάφορες ''κουτοπονηριές'' που επιστρατεύτηκαν μέχρι και την τελευταία στιγμή ώστε να αποφευχθεί, για προφανείς βεβαίως λόγους, η ονομαστική ψηφοφορία, κάτι που, όσοι κόπτονταν γι' αυτό, τελικά το κατάφεραν. 

Να θυμήσουμε ότι ...περισσότερα »

.Δείξε μου τον βουλευτή σου να σου πω ποιος είσαι

Εδώ και έναν μήνα περίπου περιηγούμαι στην Αμερική, ανακαλύπτοντας διαφορετικές πτυχές μιας χώρας που κρύβει πολλές αντιθέσεις, καθώς ο Βορράς και ο Νότος, οι ακτές και το μέσον, οι πόλεις και η ύπαιθρος, λειτουργούν με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αυτό το ταξίδι δεν το κάνω μόνος. Είμαι τυχερός να έχω είκοσι συνταξιδιώτες από ολόκληρη την Ευρώπη. * *Ανάμεσά τους είναι και τέσσερις βουλευτές, όλοι κάτω των 40. 

Ταξιδεύοντας μαζί τους, μαζί με τις αντιθέσεις της Αμερικής, είχα τη δυνατότητα να επιβεβαιώσω, για ακόμα μια φορά, και τις αντιθέσεις που κρύβει μέσα της η Ευρώπη.* * Ο... περισσότερα »

.Ο Ελληνισμός επέτυχε ως Γένος αλλ'απέτυχε ως Κράτος, μια σπάνια συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη

Σε μια σπάνια συνέντευξη που έδωσε ο Οδυσσέας Ελύτης στον Ρένο Αποστολίδη στην Ἐφημερίδα Ἐλευθερία στις 15 Ιουνίου του 1958, τα λόγια του παραμένουν επίκαιρα. 

Ζητεῖται ἡ γνώμη σας, κύριε Ἐλύτη, ἡ ἐντελῶς ἀνεπιφύλακτη καί ἀδέσμευτη, ἐπάνω σέ ὅ,τι θεωρεῖτε ὡς τήν πιό κεφαλαιώδη κακοδαιμονία τοῦ τόπου. Ἀπό τί κυρίως πάσχουμε καί τί πρωτίστως μᾶς λείπει; 

Ποιά θά ὀνομάζατε «πρώτη μάστιγα» τῆς νεοελληνικῆς ζωῆς; Ἀπό τί πάσχουμε κυρίως; Θά σᾶς τό πῶ ἀμέσως: ἀπό μιά μόνιμο, πλήρη, καί κακοήθη ἀσυμφωνία μεταξύ τοῦ πνεύματος τῆς ἑκάστοτε ἡγεσίας μας καί τοῦ «ἤθους» πού χαρακτηρίζει τόν β... περισσότερα »

.Με το ΣΔΟΕ στο νησί

Σχόλια Γιάννης Παντελάκης  

Ο Παναγιώτης προσπαθούσε με σπαστά αγγλικά να εξηγήσει στους Γάλλους πελάτες του στο μικρό ξενοδοχείο, πως είναι κακά πληροφορημένοι. Οι τελευταίοι, σε μια πρωινή συζήτηση, είχαν παρατηρήσει πως «δεν μπορούν οι Γερμανοί και άλλοι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι να βάζουν συνέχεια το χέρι στην τσέπη για την Ελλάδα». 

Ο Παναγιώτης επιχείρησε να τους πείσει πως «οι Γερμανοί μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε», αλλά δεν έβρισκε τις κατάλληλες λέξεις στ’ αγγλικά. Έτσι, παράτησε την προσπάθεια. Εκνευρίστηκε πολύ, αλλά δεν το έδειξε. «Οι πελάτες έχουν πάντα δίκιο, ... περισσότερα »

.Άκου, Παναγιώτη Λαφαζάνη...

Κώστας Ρεσβάνης 

Αστυνομικές δυνάμεις με εντολή εισαγγελέων μπήκαν χθες το πρωί σε χώρους του Πολυτεχνείου και τερμάτισαν μια κατάληψη που διαρκούσε επί πολλά χρόνια! Τα ευρήματα, γνωστά. Κοντάρια, βαριοπούλες, εύφλεκτα υγρά κ.λπ. 

Έτοιμα τα εφόδια για νέες καταστροφές που έχει βιώσει και με θανάτους ακόμα αυτή η πόλη. Δεν πέρασε πολλή ώρα από την είσοδο των αστυνομικών και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης ξεσπάθωσε: 

«Η Αστυνομία μπήκε σαν τον κλέφτη…». Δεν συμπλήρωσε τη φράση «Μπήκε σαν τον κλέφτη για να διώξει τους νοικοκυραίους του σπιτιού…», την άφησ... περισσότερα »

.Ο Ερντογκάν και ο Μόρσι ξύπνησαν την Ευρώπη.

Αναδημοσίευση από το olympia.gr 

Αυτά που συμβαίνουν στην Αίγυπτο δεν είναι απλά μια ενδοαιγυπτιακή κομματική αντιπαλότητα. Στην Αίγυπτο συγκρούεται ο ισλαμοφασισμός με την τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Συγκρούεται η ψευτοελευθερία που εκπροσωπεί το τσαντόρ της γυναίκας του Ερντογκάν, με την πραγματική ελευθερία έκφρασης των γυναικών της δύσης. 

Τα τελευταία χρόνια, με μπροστάρη την Ευρωπαϊκή χαζοαριστερά, έχει επικρατήσει στην Ευρώπη η άποψη ότι στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ευτυχώς όμως ήρθε στην εξουσία ο Ερντογκάν και ο Μόρσι και ανάγκασαν τον πολιτισμένο κόσμο να αντιληφθεί ό...περισσότερα »

.Άδειες κούνιες και γεμάτα φέρετρα: Άλλη μια «επιτυχία» των Τροϊκανών

του Γιώργου Στάμκου 

Ενός κακού μύρια έπονται, έλεγε ο Σοφοκλής (496-406 π.Χ). Η μακροχρόνια σκοτοδίνη στην οποία έχει βυθιστεί η Ελλάδα, δεν έχει μόνον αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία, αλλά κυρίως στην ελληνική κοινωνία, στην καθημερινότητα και στη ζωή των κατοίκων αυτής της χώρας. 

Έβλεπα το κατηφές πρόσωπο του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά καθώς συνομιλούσε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα και του έλεγε πως τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχασε το 1/4 του ΑΕΠ της, πως η ανεργία έφτασε στο 28% και πως έξι στους δέκα νέους δεν έχουν δουλειά, ενώ ο ίδιος προσδοκούσε να εισπράξει μια φρά... περισσότερα »

.Το νέο ψέμα...

Σχόλια Σταύρος Θεοδωράκης  

Η λύση λοιπόν είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε. Αντί να τρέχουμε στο Βερολίνο, στη Νέα Υόρκη και στη Μόσχα για να πείσουμε τη Μέρκελ, τη Λαγκάρντ και τον Πούτιν για το δίκιο μας, μπορούμε να πάμε Ρώμη, Παρίσι, Μαδρίτη και Λισαβόνα. Άλλωστε, είναι οι προορισμοί που προτείνουν αυτή την περίοδο και όλοι οι ταξιδιωτικοί πράκτορες. 

Ο καιρός ανοίγει και ο Νότος είναι χάρμα. Βόλτες στη Ρώμη, ψώνια στο Παρίσι, Επιτάφιος στη Μαδρίτη, Ανάσταση στη Λισαβόνα. Μη μου πείτε ότι δεν είναι καλή ιδέα; Αλλά για να μη μας κατηγορήσουν οι ξενέρωτοι βόρειοι ότι «οι ... περισσότερα »

.Να τι κάνουμε τα δανεικά

Σχόλια Αντώνης Παπαγιαννίδης  

Το γεγονός ότι κατά καιρούς έχει ακουστεί -με τον πιο άγαρμπο τρόπο από τους Αν. Έλληνες, κάπως πιο «δουλεμένα» από τον ΣΥΡΙΖΑ- ότι το σύνολο της στήριξης (=δανείων) που έχει λάβει η Ελλάδα από το 2010 και έως σήμερα από τους Ευρωπαίους «εταίρους» της και το ΔΝΤ έχουν πάει «για να αποπληρωθούν τα οφειλόμενα στους διεθνείς τοκογλύφους και τις τράπεζες» δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει, δεν έχουμε (έναντι του εαυτού μας του ίδιου) το χρέος να ξέρουμε, αληθινά, «τι τα κάναμε».

Λοιπόν: είναι ενδιαφέρον ότι μόλις τώρα -μεσοκαλόκαιρα- αφέθηκαν να διαρρεύσουν, επεξεργασμένα, στοιχεία για το πώς ακριβώς διατέθηκαν τα σκάρτα 210 δισ. ευρώ που μέχρι τώρα έχουν εκταμιευθεί.

 (Μας έχουν έρθει από τον EFSF, από τα Κράτη-μέλη ή τους φορείς που αυτά έχουν ορίσει όπως η Γερμανία την KfW. Άλλα 100 δισ. ελληνικού χρέους βρίσκονται -ως έντοκα ή ως ομόλογα- στα χέρια ιδιωτών επενδυτών, ένα 30%, στα χέρια της ΕΚΤ ή άλλων Κεντρικών Τραπεζών τα υπόλοιπα).

Τα 100 δισ., δηλαδή περίπου τα μισά από την ενίσχυση των 210 δισ., πήγαν κατευθείαν για τοκοχρεολύσια – τα 60 δισ. για αποπληρωμή κεφαλαίου, τα 40 δισ. για τόκους της περιόδου 2010-2013. Αν σας σοκάρει το ύψος των τόκων, ας θυμηθείτε ότι η τελευταία έκδοση 10ετούς, αρχές 2010, ήταν για 5 δισ. και έφερε επιτόκιο 6%. 

Με παρόμοια «τιμωρητικά επιτόκια» δόθηκαν μέχρι το 2011 οι πρώτες δόσεις στήριξης των εταίρων. Όμως, ακόμη μεγαλύτερο ήταν το βάρος από τα αυτοκτονικά επιτόκια των εντόκων, με τα οποία καλύπτουμε τα ελλείμματα που -πεισματικά- συνεχίζαμε να δημιουργούμε.

Τα 46 δισ. δόθηκαν για τα δύο διαδοχικά PSI, για sweetener του πρώτου PSI του Μαρτίου 2012 (που «διαβάστηκε» ως μείωση του χρέους) και για χρηματοδότηση του buy-back ομολόγων τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς (που «πουλήθηκε» ως εξασφάλιση βιωσιμότητας του χρέους).

Άλλα 48 δισ. δόθηκαν για μερική κάλυψη των σπασμένων των PSI. Τι θα πει αυτό; Θα πει ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ώστε να μην καταρρεύσουν πλήρως. (Βέβαια, το πόσο εκτινάχτηκαν τα NPLs των ίδιων Τραπεζών από το ξεπάτωμα του ιδιωτικού τομέα με τα μέτρα προσαρμογής που συνόδευαν αυτήν τη στήριξη, δεν καταγράφηκε. Ομοίως, το αντίστοιχο ξεπάτωμα των Ασφαλιστικών Ταμείων).

Ωραία. Μια άθροιση, αφήνει γύρω στα 16 δισ. βοήθειας/ενίσχυσης/στήριξης των «εταίρων» (καλά να ‘ναι!) που κατευθύνθηκαν σε κάλυψη ελλειμμάτων του Προϋπολογισμού – ιδίως το 2010. Εδώ πάλι θέλει μια μικρή υποσημείωση: ότι κάποια κονδύλια αφορούσαν δαπάνες εξοπλιστικών προγραμμάτων, κάποια άλλα εξόφληση οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες που άρχισαν να εξυπηρετούνται φέτος (ξένες φαρμακευτικές, π.χ.). Άρα, πληρωμές «εξωτερικού».

Όχι, δεν θέλουμε να φέρουμε νερό στον μύλο όσων θεωρούν ότι όλη αυτή η ιστορία της διάσωσης της Ελλάδας δεν ήταν παρά ένας μηχανισμός που στήθηκε ώστε να ξοφληθούν οι κερδοσκόποι κ.λπ. κ.λπ. Όμως, καλό είναι να τα έχουμε τα νούμερα στον νου μας όσο σκεφτόμαστε -όσοι, όσο…- το πώς θα μπούμε στα επόμενα στάδια διαπραγμάτευσης, συνεννόησης ή αντιπαράθεσης με τους «εταίρους».

Τι τα κάναμε; Πρώτον, δεν μπήκαμε στην περιπέτεια της αληθινής, ασύντακτης χρεοκοπίας. Δεύτερον, το πιστωτικό μας σύστημα δεν αποκόπηκε από την Ευρωζώνη. [Πείτε τα αυτά, Grexit-A και Grexit-B, που μαζί θα έκαναν τη δραχμοποίηση]. Τρίτον, διορθώσαμε, με όσο πιο αργόσυρτο και επώδυνο τρόπο γινόταν, το δημοσιονομικό μας αδιέξοδο. Τέταρτον, ξεκινήσαμε, όσο πιο χλωμά μπορούσαμε, τη διαρθρωτική προσαρμογή μας.

.Το φθινόπωρο του Έλληνα οικογενειάρχη

Σχόλια Γιάννης Παλαιολόγος  

Είναι μέσα Αυγούστου. Βρισκόμαστε στο απόγειο της περιόδου που οι Βρετανοί αποκαλούν silly season και οι Αμερικανοί slow news season (άντε να το εξηγήσεις αυτό στους Αιγύπτιους, βέβαια). Οι περισσότεροι ηγέτες έχουν φύγει για διακοπές. Τα υπουργεία υπολειτουργούν, οι πόλεις έχουν αδειάσει, οι παραλίες και τα μεσογειακά θέρετρα σφύζουν από ζωή. 

Καθώς οι Ευρωπαίοι απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα λίγο πριν αρχίσει ένα ακόμα δύσκολο φθινόπωρο, μπορεί να πήρε το μάτι τους την προχθεσινή «χαρμόσυνη» είδηση: η Ευρωζώνη, λέει, εξήλθε της ύφεσης στην ... περισσότερα »

.Η Ελλάδα που σιχαίνομαι

Σχόλια Γιάννης Παπαδημητρίου  

Πριν από σαράντα μέρες βρέθηκα στη Βωβούσα, ένα ορεινό χωριό δασεργατών βορειοανατολικά των Ιωαννίνων, όπου κατοικούν δυο χούφτες άνθρωποι. Η περιοχή, που ανήκει στον εθνικό δρυμό της Βόρειας Πίνδου, φημίζεται κυρίως για τις άγριες πέστροφες του Αώου. 

Το σούρουπο λοιπόν αναζητήσαμε φαγητό σ’ ένα πολυχώρο (καφενείο-εστιατόριο-χαρτοπαιχτική λέσχη) ακριβώς πάνω στην όχθη του ποταμού. Το μεν σκηνικό ειδυλλιακό, με το πορτοκαλοκίτρινο φως να αγκαλιάζει το τοξωτό γεφύρι του οικισμού, ο δε λογαριασμός σκοτεινός. Εκτός από την πέστροφα, που ήταν άψητη ...περισσότερα »

.Γιατί οι Ικαριώτες ζουν πολύ;

Σχόλια του Σπύρου Κιτσινέλη  

Αραχτός σε μία από τις σμαραγδένιες παραλίες της Καρύστου στη νότια Εύβοια (τέλειο μέρος για σύντομες και όχι μόνο αποδράσεις) ξεκίνησα κουβέντα με έναν φίλο για διάφορα νησιά που έχουμε επισκεφθεί μιας και διανύουμε την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών. «Αν έγραφες ένα άρθρο για κάποιο νησί για ποιο θα ήταν;» με ρωτάει. Αν έγραφα ταξιδιωτικά άρθρα θα μου ήταν δύσκολο να επιλέξω. 

Αλλά σε επιστημονικό επίπεδο η επιλογή μου ήταν σίγουρη. Επισκέφθηκα την Ικαρία πριν από τρία χρόνια. Δεν είχα ενθουσιαστεί όταν η Άννα μου είχε πει ότι το νησί αυτό έχει το... περισσότερα »

.Για τα πανηγύρια

Σχόλια Σταύρος Θεοδωράκης * 

Δεν ξέρω πότε έγινε το μεγάλο κακό. Με την ανακάλυψη της χαρτοπετσέτας ή με τον εκτελωνισμό της πλαστικής καρέκλας; O «Πολιτισμός» του Niall Ferguson που διάβασα -με καθυστέρηση είναι αλήθεια- αυτές τις μέρες αναφέρει πολλά για τη συμβολή της ραπτομηχανής Singer στην εξέλιξη του Δυτικού πολιτισμού, δεν δίνει όμως στοιχεία για το γκρέμισμά του. 

Προσπαθώ λοιπόν να τα βγάλω πέρα μόνος μου. Κάθε Δεκαπενταύγουστο -δεν σας το κρύβω- ελπίζω να είναι αλλιώς τα πράγματα. Είναι ίσως και η νοσταλγία. 

Ότι στην επόμενη στροφή θα δω τους παππούδες -τότε που δεν ... περισσότερα »

.Αντίο, 902...

Σπύρος Σεραφείμ 

Δεν έβλεπα τον τηλεοπτικό και, εσχάτως, ούτε άκουγα τον ραδιοφωνικό σταθμό του Περισσού. Αλλά αυτό δε λέει κάτι. Εκεί δούλευαν συνάδελφοι, άνθρωποι με υποχρεώσεις, που έμειναν στον δρόμο. Ναι, εκεί όπου αγωνίζονταν. Τα της «κόκκινης» πώλησης τα έχετε μάθει - την πορεία του 902 (tv+radio) μέχρι εδώ, επίσης τη γνωρίζατε. 

Αν εξαιρέσετε τα πρώτα χρόνια λειτουργίας τους, τόσο η τηλεόραση, όσο και το ραδιόφωνο του 902, κατάντησαν απαξιωμένα μέσα ενημέρωσης που θύμιζαν άλλες εποχές, που είχαν μια ελαφριά μυρωδιά μούχλας. Φυσικά, για αυτό δεν έφταιγαν οι εργαζόμενοι, αλλά το...περισσότερα »

..Ανώνυμοι τραμπούκοι

Σχόλια του Μιχάλη Μητσού  

Ο συνομιλητής μου είναι ένας ήπιος και μετρημένος άνθρωπος. Διαβάζει πολύ, σκέπτεται πολύ και έχει κρυστάλλινες πολιτικές απόψεις, τις οποίες εκφράζει με μαχητικότητα από την εκπομπή του στο ραδιόφωνο. Χθες όμως τον είδα αγριεμένο. Βαρέθηκε πια τα ανώνυμα απειλητικά μηνύματα, που στρέφονται ακόμη και εναντίον της ζωής του. Παλαιότερα είχαν ακροδεξιά απόχρωση. 

Τον τελευταίο καιρό προέρχονται από τον αντίπαλο ιδεολογικό χώρο. Θρασύδειλα, και τα πρώτα και τα δεύτερα. Κι εκείνος αποφασισμένος να αντιμετωπίσει τους αποστολείς τους με όλα τα μέσα, ένδικα και... περισσότερα »

.Οι μύθοι του ασφαλιστικού

Σχόλια Θανάσης Σκόκος 

Όταν ένα σύστημα βρίσκεται σε κρίση ύπαρξης είναι ιδιαίτερα δύσκολο στα μέλη του να εστιάζουν στον προσδιορισμό των πραγματικών, των κύριων αιτιών της. 
Στη μεγάλη οικονομική κρίση που ζούμε οι συζητήσεις για τις δραστικές –και συχνά άδικες– περικοπές στις συντάξεις φέρνουν στην επιφάνεια, μαζί με τη δίκαιη κριτική ή αγανάκτηση, μερικές πάγιες αλλά εσφαλμένες κοινωνικές, ή συνδικαλιστικές, ή και «επιστημονικές» αντιλήψεις για την κοινωνική ασφάλιση. 

Ας δούμε μερικές: «Τη σύνταξή μου την έχω προπληρώσει με τις εισφορές μου»* Όχι. Έχουμε πληρώσει μόνο ένα... περισσότερα 

.Mα φοβούνται τον ΓΑΠ;

Σχόλια Τάκης Μίχας 

Και αίφνης γέμισε ο κυβερνοχώρος από τη μεγάλη «είδηση»: H Σάμος το όμορφο νησί του Ανατολικού Αιγαίου είχε «ξεσηκωθεί»! Εγκαταλείποντας καφενεία, μπάνια, παραλίες δουλειές ο ηρωικός λαός της Σάμου είχε κατακλύσει τους δρόμους με ένα και μοναδικό αίτημα: Να φύγει από τη Σάμο ο Γιώργος Παπανδρέου πού εκείνες τις ημέρες βρισκόταν στο νησί. Και φυσικά το «ρεπορτάζ» δεν περιορίσθηκε εκεί: 

Ταχύτατα επεκτάθηκε και στις απαραίτητες αστακομακαρονάδες και άλλα πολυτελή εδέσματα τα οποία αρέσκεται να καταναλώνει ο τ. πρωθυπουργός τη στιγμή που όπως μας θύμιζαν τ... περισσότερα »

.Η Ευρώπη, ο Χάμπερμας και ο Τσίπρας

Ενόσω ο Αντώνης Σαμαράς παρελάμβανε στις ΗΠΑ τα δυο καλά λόγια Μπάρακ Ομπάμα για την Ελλάδα (και αλίευε «κάτι από επενδύσεις» των funds και των ΕλληνοΑμερικανών για επανεκκίνηση της οικονομίας), διεξαγόταν το Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας, το 23ο, για πρώτη φορά στην Ελλάδα με αφορμή τα 2.400 χρόνια από την ίδρυση της Πλατωνικής Ακαδημίας. 

Σ’ αυτό ο φιλόσοφος-σταρ των Ευρωπαϊστών Γιούργκεν Χάμπερμας έκρινε αναγκαίο/χρήσιμο να πει τα δικά του δυο καλά λόγια για τη φιλοξενούσα χώρα. Καταγράφηκε με ενθουσιασμό από τα ΜΜΕ το ότι «δεν θα ήταν καλή λύση το να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζ... περισσότερα »

.Γεώτρηση για κατοχικό δάνειο

Σχόλια ΚώσταςΣπυρόπουλος 

Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε μια πετυχημένη επίσκεψη στο Λευκό Οίκο. Πήρε ό,τι μπορούσε να δώσει ο Αμερικανός πρόεδρος. Δήλωση στήριξης και ένα μήνυμα προς το Βερολίνο. Επιπλέον είχε τη δυνατότητα να ζητήσει πειστικά στήριξη για τη σταθερότητα στην Ελλάδα, δείχνοντας την περιοχή. Βέβαια, περιοχή σημαίνει και Κυπριακό. 

Οι γνωρίζοντες λένε ότι η αναφορά του Ομπάμα ήταν κάτι περισσότερο από τυπική, σαν αυτές που κάνει κάθε πρόεδρος όταν συναντά Έλληνα πρωθυπουργό. Όχι, όμως, κάτι δραματικά πιο πολύ. Οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι η λύση ξεπερνά τις πολιτικές αν... περισσότερα »

.Ορθολογικός κανιβαλισμός

Του Κώστα Βαξεβάνη* Αν πιστέψουμε το γκάλοπ που δημοσίευσε πρόσφατα η εφημερίδα Το Βήμα, το 60% των Ελλήνων είναι υπέρ των απολύσεων στο δημόσιο. Το πρώτο θέμα που τίθεται είναι το ίδιο που τίθεται για κάθε δημοσκόπηση. 

Με ποιον τρόπο, δηλαδή, διατυπώνεται ένα ερώτημα ώστε να προκύψουν επιθυμητά αποτελέσματα. Γιατί να γίνει κάτι τέτοιο, είναι το επόμενο ερώτημα.

 Η απάντηση έχει δοθεί στην ολιγόχρονη ιστορία των δημοσκοπήσεων: Αν εμφανιστεί μια θέση ως άποψη της κοινωνίας, μπορεί στ’ αλήθεια να γίνει άποψη της κοινωνίας. Το φημολογούμενο ως αποτέλεσμα μπορεί να γίνει αποτέλεσμα. Η ...περισσότερα »

.Όσα δεν θα πει ο Ομπάμα

Σχόλια Γιάνης Βαρουφάκης 

Εδώ και περίπου δύο χρόνια, όταν οι Αμερικανοί ιθύνοντες ακούν περί Ελλάδας, κουνούν το κεφάλι όλο συμπάθεια. Μπορεί στις προεκλογικές τους αψιμαχίες να φοβερίζουν τους ψηφοφόρους πως αν εκλέξουν τον «αντίπαλο» η Αμερική θα έχει την τύχη της Ελλάδας, όμως, όταν κοπάσει η κακοφωνία τής μεταξύ τους εκλογικής μάχης, τους Έλληνες μας αντιμετωπίζουν όπως συμπαθή θύματα. Ποιανού; Της Ευρώπης. 

Η αμερικανική οπτική μέσα από την οποία γίνεται κατανοητή στην Ουάσινγκτον η Ελλάδα της Κρίσης, βασίζεται στη συνειδητοποίηση μιας τεράστιας διαφοράς ΗΠΑ-Ευρώπης: την α...περισσότερα »

.Ο Guardian για την σύγχρονη δουλεία....

«Γιατί να σταματήσουμε τις συμβάσεις μηδενικών ωρών; Ας αναβιώσουμε και την παιδική εργασία», είναι ο προκλητικός τίτλος του άρθρου της βρετανικής εφημερίδας Guardian.

Ο συντάκτης , Λάρι Έλιοτ, σχολιάζει ειρωνικά τα λεγόμενα «zero-hours contracts», δηλαδή τις «συμβάσεις μηδενικών ωρών», τα οποία είναι απόρροια μιας εργασιακής πολιτικής, η οποία δεν προσφέρει στους εργαζομένους ούτε κανονική εργασία, ούτε σταθερό εισόδημα, αλλά υπεραμύνεται μόνο των συμφερόντων του εργοδότη.

Ο αρθρογράφος υποστηρίζει με άκρως σαρκαστικό ύφος ότι:

"Είναι κρίμα που ο Καρλ Μαρξ δεν ζει για να σχολιάσει το γεγονός πως το 90% των εργαζομένων της επιχείρησης Sports Direct δουλεύουν υπό καθεστώς εργασιακής σύμβασης μηδενικών ωρών... Ο συγγραφέας του Κομμουνιστικού Μανιφέστου θα είχε ακόμα να πει πολλά σχετικά με το ότι ένας στους τέσσερις ανθρώπους δουλεύουν υπό καθεστώς τυχαίας εργασίας (δηλ. χωρίς να ξέρουν πόσο θα εργάζονται για πόσες ώρες την ημέρα)".

Ο αρθρογράφος με βρεταννικό φλέγμα επισημαίνει πως «ο  Βινς Κέιμπλ (υπουργός Εργασίας- Επιχειρήσεων) θα μπορούσε να μηχανευτεί κι άλλους τρόπους ώστε να κάνει την εργασιακή αγορά ακόμη πιο «ευέλικτη»: για παράδειγμα, να επαναφέρει το Νόμο για τα Εργοστάσια του 1874, ο οποίος απαγόρευε σε παιδιά κάτω των δέκα ετών να εργάζονται σε αυτά ή τον προηγηθέντα Νόμο του Δεκαώρου του 1847, 

ο οποίος επέβαλε πως κανένα παιδί δεν θα εργάζεται για παραπάνω από δέκα ώρες την ημέρα. Ή να είναι ακόμη πιο τολμηρός και να ανακοινώσει πως το βρετανικό κοινοβούλιο έκανε λάθος όταν το 1841 ψήφισε να σταματήσει η εργασία σε υπόγειο χώρο για παιδιά κάτω των δέκα ετών.

Το συγκεκριμένο καθεστώς εργασίας που σχολιάζει το άρθρο θεσπίστηκε τη δεκαετία του 1990 προκειμένου  να εξυπηρετήσει κυρίως το λιανεμπόριο και τα εποχικά επαγγέλματα, ενώ πριν από περίπου μία εβδομάδα, δημοσίευμα της στατιστικής υπηρεσίας της Βρετανίας επισήμαινε πως ο αριθμός των εργαζομένων με "zero-hours contracts" έχει αυξηθεί κατά 25%, φτάνοντας τα 250.000 άτομα, 

και πως οι εργοδότες που απασχολούν υπαλλήλους με τις ευέλικτες αυτές συμβάσεις μηδενικών ωρών ξεπερνούν πλέον τους 1.000, μεταξύ των οποίων καταστήματα και μεγάλες αλυσίδες λιανικής, ξενοδοχεία, αλλά και δεκάδες ακόμη επιχειρήσεις, κυρίως στο κλάδο της ψυχαγωγίας, της υγείας και της παιδείας. Ενώ στη λίστα των εργοδοτών που χρησιμοποιούν την ευνοϊκή διάταξη βρίσκεται ακόμη και το Ανάκτορο του Μπάκιγχαμ.

Στις συμβάσεις αυτές ο εργαζόμενος δεν γνωρίζει πόσες ώρες και ημέρες θα δουλέψει, δεν καλύπτεται από το νόμιμο κατώτερο μισθό και δεν έχει δικαίωμα επιδόματος ασθενείας ή, πολύ περισσότερο, αδείας. Πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάζεται, και το χειρότερο είναι ότι για το υπόλοιπο διάστημα της εβδομάδας είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε καθεστώς αναμονής για την περίπτωση που θα επικοινωνήσουν μαζί του (όποτε και να είναι αυτό)), ζητώντας του να προσέλθει για εργασία.

Το πιο εξωφρενικό έως και σκανδαλώδες, όμως, είναι ότι όσο βρίσκεται σε αναμονή δεν έχει δικαίωμα να αναζητήσει άλλη δουλειά, εκτός και αν πάρει το πράσινο φως και την σχετική άδεια από τον εργοδότη του.

.Και η παραπληροφόρηση καλά κρατεί…

*Γράφει ο Διογένης ο Κυνικός* *

Η παραπληροφόρηση και το σάπιο πολιτικό σύστημα όχι μόνον καλά κρατεί αλλά «δίνει και τα ρέστα του» προκειμένου να πείσει, εαυτό και τον λαό, ότι τα πράγματα αλλάζουν στην χειρότερη περίπτωση ή ότι έχουν αλλάξει στην καλύτερη στην πατρίδα μας! *Βαυκαλίζονται όμως οι εκπρόσωποι του αχρείου πολιτικού συστήματος που είναι οι καταστροφείς ενός ολόκληρου λαού αλλά συνάμα εμφανίζονται και ως ΟΙ σωτήρες του…. 

Έτσι όλο αυτό το διάστημα έχουν φλομώσει τον κόσμο στην «μπαρουφολογία», στις επιτυχίες για σύλληψη της φοροδιαφυγής, στον κακό δημόσιο και ευρύτερο δη... περισσότερα »

.Εφιαλτική Πρόβλεψη Για Ανεργία 34% Το 2016

*Τι δείχνει το μακροοικονομικό υπόδειγμα που αναπτύχθηκε από το Levy Economics Institute σε συνεργασία με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για το real story της Ελληνικής Οικονομίας* *Εφιαλτικά είναι τα συμπεράσματα από την ανάλυση των προβλέψεων του μακροοικονομικού υποδείγματος* που αναπτύχθηκε από το Levy Economics Institute σε συνεργασία με το Παρατηρητήριο Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για το real story της ελληνικής οικονομίας. 

Σύμφωνα με την έκθεση του προέδρου του Levy Institute Δημήτρη Β. Παπαδημητρίου και των ερευνητών Μιχάλης Νικηφόρου και Gennaro Zezza, η ανεργία θα συν... περισσότερα »

.«Άκου λοιπόν, Χρυσαυγίτη, άκου, αμόρφωτε άνθρωπε...»

Ο γνωστός Στάθης των γελοιογραφιών ξαναχτύπησε με κείμενό του και αυτή τη φορά αποδέκτης ήταν η Χρυσή Αυγή. Στο κείμενό του, αναφέρεται στους «αμόρφωτους», όπως τους χαρακτηρίζει, ανθρώπους που μπερδεύουν και λέξεις αλλά κάνουν και ορθογραφικά λάθη ενώ το παίζουν Έλληνες και πατριώτες, όπως επισημαίνει. Ακολουθεί το κείμενό του: Στη χθεσινή στήλη δημοσιεύθηκε σκίτσο με τη Σφίγγα. 

Ευρέθη αναγνώστης ο οποίος με έψεξε διότι, κατά τη γνώμη του, απέφυγα να ζωγραφίσω μαιάνδρους στο βάθρο του αγάλματος κι αντ’ αυτών σχεδίασα κάτι ζιγκ ζαγκ. Άκου λοιπόν, Χρυσαυγίτη, άκου, αμόρφωτε άνθρωπ...περισσότερα »

.Γ. Χάμπερμας: Ο δρόμος προς μία υπερεθνική δημοκρατία είναι κάθε άλλο παρά εύκολος

Σ' ένα κατάμεστο αμφιθέατρο της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και με το ακροατήριο να κρέμεται από τα χείλη του, ο μεγάλος «σταρ» του 23ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Φιλοσοφίας, Γιούργκεν Χάμπερμας, μετέτρεψε την ομιλία του, το μεσημέρι, σε μια έκκληση υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ώστε να ενισχυθεί η δημοκρατική νομιμοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και να «αποκατασταθεί η ισορροπία ανάμεσα στην πολιτική και τις αγορές». 

Στη σχεδόν μία ώρα που στεκόταν όρθιος στο βήμα αναπτύσσοντας τη σκέψη του, ο 84χρονος Γερμανός φιλόσοφος και διανοητής ανέλυσε με το γνωστό διεισδυτ...περισσότερα »

.Αρβελέρ: Όταν μου λένε ότι υπάρχει κρίση, γελάω

*Στις μεγάλες πληγές της χώρας, στην κρίση και την νοοτροπία του Έλληνα, στον εμφύλιο που συνεχίζει να μαστίζει τον τόπο και στον μεγάλο της φόβο,* που δεν είναι άλλος από την Χρυσή Αυγή, αναφέρθηκε η ακαδημαϊκός Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. *«Όταν μου λένε ότι υπάρχει κρίση, γελάω»

Η βυζαντινολόγος, πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών έδωσε το δικό της στίγμα σε σχέση με αυτό που αποκαλούμε σήμερα κρίση, λέγοντας: 

«Εγώ γνώρισα την κατοχή. Για να πάω στο σχολείο περνούσα πάνω ... περισσότερα »