.Θα είναι το «τελευταίο τανγκό»;

Πριν από το... «τανγκό στο Παρίσι» του Σεπτεμβρίου με την τρόικα, προς το παρόν θα... βολευτούμε με το «τανγκό στον... πάγκο της Εφορίας»! Με το «πρώτο τανγκό» ο... καλλιτέχνης επιδιώκει την «αποδραματοποίηση» του γνωστού έργου, ενώ στο «δεύτερο τανγκό» κυριαρχεί ο... δραματικός ρεαλισμός! 

Εν πάση περιπτώσει, αν και οι «δείκτες» δείχνουν αποκλιμάκωση της ύφεσης και προσδοκούμε μια μικρή ανάκαμψη στο τέλος του έτους, η καθημερινότητα της ευρείας πλειοψηφίας παραμένει δύσκολη και... ανέπαφη προς το παρόν από τους βελτιωμένους (επιλεκτικούς) «δείκτες». Το λέμε αυτό γιατί την ίδια...περισσότερα »

.Ελλάδα και Κύπρος σε τεντωμένο σχοινί

*Οσα συμβαίνουν* στην ευρύτερη γειτονιά μας, από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Ουκρανία, μας αφορούν και μας επηρεάζουν, διότι εμπλέκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και το Ισραήλ, χώρες με τις οποίες η Ελλάδα και η Κύπρος συνεργάζονται, διατηρούν καλές σχέσεις και σε μεγάλο βαθμό τις έχουν ανάγκη. 

Η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν αναπτύξει αναβαθμισμένες σχέσεις με την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ, χωρίς να επηρεαστεί (ακόμα) η σχέση με τη Μόσχα, η οποία -στην περίπτωση της Κύπρου- ανήκει και στο «κλαμπ» των δανειστών, ενώ συνεχίζει να την εξυπηρετεί στον ΟΗΕ. *Η παραπάνω πραγμ...περισσότερα »

.Πέρα από τη Γάζα

Η Γάζα* είναι η αιματηρή και τραγική πρόσοψη μιας πρωτοφανούς στη σύγχρονη εποχή συνολικής κατάρρευσης της περιφερειακής σταθερότητας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Στο Ιράκ η προέλαση των τζιχαντιστών έχει δώσει τη χαριστική βολή στην έστω και προσχηματική ενότητα της χώρας: Ο ασθενής είναι κλινικά νεκρός και δεν μένει παρά να υπογραφεί το πιστοποιητικό θανάτου, η τριχοτόμηση δηλαδή της χώρας. 

Οι εξελίξεις στο Ιράκ επιταχύνουν την ήδη κυρίαρχη δυναμική πολυδιάσπασης της Συρίας σε θρησκευτική-κοινοτική βάση, μια εξέλιξη που θα έχει άμεσες επιπτώσεις και στον γειτονικό Λίβανο. *Σ... περισσότερα »

.Η περί «συμμαχιών» συζήτηση...

Οι συμμαχίες* για την Αριστερά ήταν πάντα ένα... «σέξι» θέμα. Τις περισσότερες φορές, μέσω της συζήτησης αυτής, εμφανίζονταν ή «κρύβονταν» βαθύτερες ιδεολογικοπολιτικές διαφορές και συγκρούσεις. *Στην ιστορία* της Αριστεράς υπάρχουν επιτυχημένα μοντέλα ευρύτερων συμμαχιών (π.χ. ΕΑΜ, ΕΔΑ) αλλά και αποτυχίες (π.χ. η «Συμμαχία», «το '89» κ.λπ). 

Πάντα γύρω απ' αυτά τα θέματα αντιπαρατίθεται μια πιο «πολιτική» και μια πιο «κοινωνική» αντίληψη, που η ορθότητα τελικά κρίνεται από πολλούς παράγοντες. Ασε, που πολλές φορές οι έννοιες των λέξεων που χρησιμοποιούνται για να αποτυπωθούν οι ...περισσότερα »

.Θέλει μόνο «το καλό μας» ο γιατρός;

Η πρόσφατη ιστορία με τον γιατρό στον Ευαγγελισμό, οι καθημερινές πλέον ιστορίες με το «φακελάκι» (βλ. εξαιρετικόάρθρο του Βασίλη Βενιζέλου) και οι άπειρες -δηλωμένες και κυρίως μη δηλωμένες- περιπτώσεις ιατρικής αμέλειας (malpractice) εμπεδώνουν μία άκρως αρνητική εικόνα για τον ιατρικό κλάδο στην Ελλάδα. 

Η κοινή γνώμη θορυβήθηκε πρόσφατα όταν πληροφορήθηκε ότι διευθυντής του δημόσιου νοσοκομείου άφησε έναν ασθενή να πεθάνει επειδή δεν του έδινε «φακελάκι». Προσωπικά νομίζω ότι αυτό δεν ήταν το χειρότερο που μπορούσε να είχε συμβεί στον μακαρίτη. Ακόμα χειρότερο θα ήταν αν τον είχ... περισσότερα »

.Ο δεύτερος πόλεμος

Ένα από τα χαριτωμένα των εφημερίδων είναι ότι κρεμούν την ιστορία από μανταλάκια. Και όταν πρόκειται για το τέλος της, η εικόνα επιτρέπει στη μέρα να βγάλει τη γλώσσα μπροστά στην αιωνιότητα. Εκείνη τη μέρα τη θυμάμαι. Κυριακή, του 1990, σχεδόν 25 χρόνια πριν, 1/4 του αιώνα -για να πάρω το κύρος που σου δίνει, ως αντάλλαγμα, ο χρόνος. 

Στεκόμουν μπροστά στο περίπτερο και έβλεπα τον κύριο τίτλο από «Το Βήμα». «Το τέλος της ιστορίας», από τον καθηγητή-διανοητή Φράνσις Φουκουγιάμα. Ήταν μια εποχή που εύκολα σε έβαζε να γράψεις τέτοιο δοκίμιο, πόσο μάλλον να αγοράσεις την εφημερίδα. Ε... περισσότερα »

.Στα 40 της Δημοκρατίας

Με την αποκατεστημένη Δημοκρατία είμαστε συνομήλικοι. Για την ακρίβεια η Δημοκρατία μού ρίχνει μερικούς μήνες. Γεννήθηκα στη μεταπολίτευση, μεγάλωσα στη μεταπολίτευση, σπούδασα στη μεταπολίτευση και εργάστηκα στη μεταπολίτευση. Μόνο αυτή την Ελλάδα γνώρισα. Για πολύ καιρό επέτρεψα στις μεγαλύτερες από εμένα γενιές να με κάνουν να αισθάνομαι μειονεκτικά για αυτό. «Δεν ήσουν εκεί. 

Δεν ξέρεις. Δεν αγωνίστηκες. Εσείς τα βρήκατε όλα έτοιμα». Για πολλά χρόνια άφησα τις μεγαλύτερες γενιές και φυσικά την περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου να έχουν το ηθικό προβάδισμα και να το εξαργυρώνουν μ...περισσότερα »

.Αμάν η γκρίνια!

Καθώς περνούν τα χρόνια μου σκέφτομαι πως αν έκανα μιαν ευχή, αυτή θα ήταν να μη καταντήσω σαν τους γκρινιάρηδες γέροντες του Μάπετ σόου. Να μην ξινίζω με τις νεότερες γενιές, να μη γενικεύω ανοήτως, να μη χλευάζω όσους δεν συμφωνούν μαζί μου, διαλαλώντας, εμμέσως αλλά σαφέστατα, ότι εγώ ανήκω -φυσικά!- στους πεφωτισμένους και στους ακέραιους. Τέτοιες ισοπεδωτικές απόψεις, δεν απογυμνώνουν μόνο τις προθέσεις των γκρινιάρηδων (ελάχιστα μ’ ενδιαφέρει), αλλά στερούν και τους νεώτερους από το όφελος ενός αφιλοκερδούς απολογισμού σαράντα ετών και μιας ψύχραιμης και «υποκειμενικά έντιμης»...περισσότερα »

.Το μεγάλο φαγοπότι

Κάθε φορά που βλέπω την Όλγα (Κεφαλογιάννη) να χαίρεται αναφέροντας εκατομμύρια τουριστών που θα έρθουν στη χώρα και να χτίζει πολιτική καριέρα πάνω στα ρεκόρ που επιτυγχάνονται κάθε χρόνο, μου ‘ρχεται να την πιάσω από το σινιέ γιακαδάκι της και να της πω: «Ξέρεις σε ποιον χρωστάς τις σημερινές επιτυχίες κυρία μου; 

Σ’ αυτόν που έριξε τα μπετά στα θεμέλια του οικοδομήματος το οποίο σήμερα ονομάζουμε βαριά βιομηχανία της χώρας. Στον μπάρμπα μου τον Γιάννη. Μάλιστα. Και για να μη νομίζεις ότι αερολογώ, σε ενημερώνω ότι τα μπετά αυτά έπεσαν τον Αύγουστο του 1969 ή 1970, όταν έσκασαν ξ... περισσότερα »

.40 χρόνια από τη μεταπολίτευση

Η 40ή επέτειος* από την επιστροφή της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της προδοτικής χούντας υπό το βάρος της κυπριακής τραγωδίας, βρίσκει τη χώρα υπό τα «δεσμά» των δανειστών της, οι οποίοι επέβαλαν αβάστακτα μέτρα στον λαό. Η φτώχεια και η εξαθλίωση των πολιτών παραπέμπουν σε εποχές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο. 

Οι συνθήκες* κάτω από τις οποίες οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς είναι λίγο-πολύ γνωστή, με μεγάλο ερωτηματικό, ακόμα και σήμερα, πώς μπόρεσε ο Ευάγγελος Αβέρωφ να αλλάξει τις αποφάσεις και να επιβάλει τον Κω... περισσότερα »

.Εμείς και η γενιά μας

Η σχέση του νέου με το παλιό, του καινούργιου με το δοκιμασμένο, του άγνωστου με το οικείο είναι κυρίαρχο στοιχείο στην πολιτική διαδικασία. Ισως είναι το σημαντικότερο αν και συχνά δεν διεξάγεται με αυτούς τους όρους. Η ανανέωση πάντα έχει κάτι το ελκυστικό, αλλά δεν οδηγεί μόνη της πάντα στα υπεσχημένα θετικά αποτελέσματα. 

Η εμπειρία και η γνώση του πολιτικού παιχνιδιού συχνά κερδίζει το παιχνίδι, αλλά πάλι δεν ωφελεί πάντα την κοινωνία. Η μείξη των δύο στις σωστές αναλογίες είναι η «ευτυχία» της Δημοκρατίας, αλλά και αυτή δεν είναι πάντα στα «καλύτερά της». Η σύγκρουση του νέ... περισσότερα »

.Θιασώτες αναξιοκρατίας

Ο λαϊκισμός για άλλη μία φορά στο απόγειο. Ως έκφραση πολιτικής υποκουλτούρας διαβρώνει τα πάντα. Καθίσταται τροχοπέδη για τις αυτονόητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο κράτος και στην οικονομία. Οι σφοδρές αντιδράσεις για την αξιολόγηση στο Δημόσιο δείχνουν πως και εν μέσω κρίσης το παθογενές κομματικό σύστημα παραμένει υποχείριό του. 

Την αναγκαιότητα αξιολόγησης δεν την αμφισβητούν μόνο οι κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και τα αποκαλούμενα «προοδευτικά κόμματα». Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας πολιτικές που δεν συνάδουν με την ανάγκη εκσυγχρονισμού του κράτους...περισσότερα »

.«Ενδιάμεσοι σταθμοί» τα εθνικά κράτη κατά τους Γερμανούς

Εντυπωσιακός ο τίτλος άρθρου της δεξιάς γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» - πόσω μάλλον που ο συγγραφέας του άρθρου είναι ο Νόρμπερτ Μπλουμ, υπουργός διαρκώς στις κυβερνήσεις του χριστιανοδημοκράτη Χέλμουτ Κολ επί σχεδόν 17 χρόνια, από το 1982 ως το 1998: «Το εθνικό κράτος είναι μόνο ένας ενδιάμεσος σταθμός»! 

Πολύ ενδιαφέρουσες οι απόψεις του γηραιού πολιτικού, ο οποίος εκφράζεται με γερμανική ευθύτητα, χωρίς υπεκφυγές: «Το εθνικό κράτος δεν είναι θεόπεμπτο και επίσης δεν είναι το θεμέλιο της Ευρώπης, αλλά απλώς μόνο ένας ενδιάμεσος σταθμός της ευρωπαϊκής ιστορίας» ... περισσότερα »

.Το κόστος των μετεγγραφών

Μετά την απόφαση να διευρυνθούν όσο γίνεται οι μετεγγραφές φοιτητών που θεωρητικά είναι ένα «φιλολαϊκό» μέτρο, προκύπτει το ζήτημα της μεταφοράς των πιστώσεων για το κόστος των σπουδών των μετεγγραφόμενων φοιτητών. 

Επειδή το κράτος δεν μπορεί να υποστηρίξει αυτούς που έχουν ανάγκη (δεν μπορεί να βρει καν ποιοι είναι, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία) αποφάσισε να τους στείλει από εκεί που, με βάση την επίδοσή τους, πρέπει να σπουδάσουν, εκεί που νομίζει ότι θα ελαχιστοποιήσουν τα έξοδά τους. Οπως κάνει με τις συντάξεις λόγω ανήλικου παιδιού. Επειδή δεν έχει παιδικούς σταθμούς και ... περισσότερα »

.Εκλογές ως απειλή και ευκαιρία

Η συζήτηση* περί πρόωρων εκλογών στη χώρα μας είναι σχεδόν μονότονη κάθε εποχή με κάθε κυβέρνηση και κάθε αντιπολίτευση να επαναλαμβάνονται. Η εκάστοτε κυβέρνηση κρατά πάντα για λογαριασμό της το χαρτί του αιφνιδιασμού αλλά σπανίως επιτυγχάνει το σχέδιό της καθώς οι εκλογές συνήθως φαίνονται από... μακριά. 

Από την άλλη πλευρά η εκάστοτε αντιπολίτευση άλλοτε για υπαρξιακούς λόγους και άλλοτε διότι πράγματι πιστεύει ότι οι συνθήκες την ευνοούν κάθε τρεις και λίγο ζητά εκλογές. Αυτή είναι περίπου η ιστορία και η παράδοση για τα πολιτικά μας ήθη και το έργο έχει παιχτεί πολλές φορέ... περισσότερα »

.Στόχος ο Πούτιν

Η κλιμάκωση* της σκληρής στάσης της Ουάσιγκτον μέρα με τη μέρα δείχνει συνεχή διεύρυνση στόχων: αν αρχικά το ζητούμενο ήταν να συντριβεί αποφασιστικά στην Ουκρανία η προσπάθεια ηγεμονικής επικυριαρχίας της Μόσχας στην πρώην ΕΣΣΔ, σήμερα ο στόχος μοιάζει να μην είναι άλλος από την ανατροπή του Πούτιν. 

Το μήνυμα* προς τη ρωσική πολιτική και οικονομική ελίτ είναι ξεκάθαρο: ο Πούτιν έπαιξε και έχασε και παράταση της παραμονής του στην εξουσία όχι μόνον πλέον δεν συμβαδίζει με ισχυροποίηση της χώρας αλλά αντίθετα εγγυάται μια απομόνωση που μπορεί να την καταστήσει κράτος-παρία. *Μία ...περισσότερα »

.Από ποιες χώρες προέρχονται οι... δισεκατομμυριούχοι!

Η κατάλληλη τράπεζα έκανε την κατάλληλη μελέτη: η ελβετική UBS, η τράπεζα που για να σε δεχτεί ως πελάτη της πρέπει να είσαι ζάπλουτος, έκανε μελέτη για τους... δισεκατομμυριούχους! Δισεκατομμυριούχους σε δολάρια, οφείλουμε να επισημάνουμε, όχι δισεκατομμυριούχους σε ευρώ! Εστω και σε δολάρια, οι δισεκατομμυριούχοι στον πλανήτη δεν είναι πολλοί - μόλις 2.170 άτομα μέτρησε η UBS. 

Η συνολική περιουσία αυτών των δύο χιλιάδων ανθρώπων δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη - περίπου 6,5 τρισεκατομμύρια δολάρια! Η UBS μάς πληροφορεί και από ποιες χώρες προέρχονται οι περισσότεροι δισεκατομμ... περισσότερα »

.Μια επαναλαμβανόμενη τραγωδία...

Πόσες άραγε φορές θα δούμε και θα ξαναδούμε αυτή την τραγωδία των επιθέσεων του Ισραήλ στη Γάζα; Με θύματα εκατοντάδες αμάχους... 

Και πόσες φορές η Χαμάς με τις «ρουκέτες» ή τις δολοφονίες Ισραηλινών θα ρίχνει «λάδι στη φωτιά» για να κερδίζουν τελικά οι «ιέρακες» και των δύο πλευρών, εις βάρος των λαών, που μ' όλα αυτά «ντοπάρονται» και «φανατίζονται» σε λάθος βάση; 

Η μόνη λύση αυτής της επαναλαμβανόμενης τραγωδίας που δεν τελειώνει είναι η ίδρυση επιτέλους ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με βάση διαπραγμάτευσης τα σύνορα του 1967. Εχει νόημα άραγε ο συνεχιζόμενος απο...περισσότερα »

.Μελανό κεφάλαιο της Μεταπολίτευσης;

Η Δημόσια Ιστορία στη χώρα μας είναι σαν τον δημόσιό της διάλογο. Πάει με τις μπάντες. Από εμπεδωμένη άποψη της «καταραμένης Δεξιάς που κατέστρεψε την Ελλάδα» (κάτι που καλλιέργησε επιτυχώς σύμπασα η Αριστερά), περνάμε σταδιακά στο «καταραμένο ΠΑΣΟΚ που κατέστρεψε την Ελλάδα» , κάτι που καλλιεργείται αμφίπλευρα -από τη Δεξιά και από την Αριστερά- και για διαφορετικούς λόγους. 

Βασικός στόχος της κριτικής είναι η δεκαετία του ’80 που παρουσιάζεται ως το μελανό κεφάλαιο της Μεταπολίτευσης. Αν και αυτήν τη δεκαετία φούντωσαν πολλά αρνητικά δαιμόνια (με κορυφαία τον λαϊκισμό και τη διό...περισσότερα »

.Η δύσκολη σύνθεση της Ενωμένης Ευρώπης

Την ώρα που ο κόσμος γύρω μας γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος, ενώ εντείνονται τα προβλήματα που κάθε χώρα αντιμετωπίζει, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε έκτακτη σύνοδο στις Βρυξέλλες την περασμένη Τετάρτη, δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στην επιλογή προσώπων για δύο κορυφαία αξιώματα – του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του «υπουργού Εξωτερικών» της Ενωσης. 

Χωρίς να στελεχώνει καίριες θέσεις, η Ε.Ε. ξεκινάει έναν νέο πενταετή κύκλο θεσμικών αλλαγών στο εσωτερικό, ενώ αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις στο διεθνές περιβάλλον – οι οποίες, όμως, έχουν άμεσες επιπτώσεις για... περισσότερα »

.Η μικρή ιστορία της ΔΗΜΑΡ

*Πριν από τέσσερα* χρόνια τέτοια εποχή ο Φώτης Κουβέλης, μερικοί ακόμη βουλευτές και αρκετά στελέχη αποχωρούν από τον τότε ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν άντεχαν το πολιτικό πλαίσιο και τις θέσεις αρχής του κόμματος, που έπνιγαν τις αξίες και τις παραδόσεις της ανανεωτικής Αριστεράς. 

Οι δημο­σκοπήσεις της εποχής καταγρά­φουν ένα εκρηκτικό πολιτικό φαινό­μενο, με τα μεγέθη του νέου κόμμα­τος της Δημοκρα­τικής Αριστεράς που ιδρύε­ται λίγους μήνες αργότερα να σημει­ώ­­νουν ακόμη και διψήφια νούμερα. *Η δημοφιλία* του κ. Κουβέλη εκτο­ξεύε­ται και το κόμμα γίνεται πόλος έλξης για παλιούς και νεότερο... περισσότερα »

.Ανακαλύπτοντας την Αμερική...

Σαράντα χρόνια από το πραξικόπημα και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, παραδόξως, μερικοί «ανακαλύπτουν την Αμερική». Οχι με την κλασική έννοια, αλλά με πλήρη αντιστροφή της. 

Μετά τέσσερις δεκαετίες τεκμηριωμένων ιστορικών ερευνών και εδραιωμένων αντιλήψεων, πια, για τον ρόλο των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του ΝΑΤΟ στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 και την τουρκική απόβαση στο νησί μετά πέντε μέρες, κατασκευάζεται μια νέα αφήγηση για την τραγωδία (και τη διπλή προδοσία). *Σύμφωνα με τη νέα «θεωρία», όπως διατυπώνεται αυτήν την περίοδο στο νησί, αμερικανονατοϊκές ευθύνες κα... περισσότερα »

.Θέλουν να ξανασταυρώσουν την Κύπρο

Είκοσι Ιουλίου 1974... Σαράντα χρόνια από τότε, μια ολόκληρη ζωή. Η Κύπρος παραμένει και σήμερα μία ημικατεχόμενη πατρίδα και η Τουρκία, η κατοχική δύναμη, δεν συμφωνεί σε επίλυση του Κυπριακού, εάν δεν ασκεί έλεγχο σε ολόκληρο το νησί. *Ηταν ξημερώματα* όταν οι χωριανοί επέστρεψαν από τη Λάρνακα και ανακοίνωσαν ότι οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο. 

Τις μέρες που ακολούθησαν ακούγαμε την ίδια φράση: «Η χούντα ευθύνεται και οι Αμερικανοί». Αυτές ήταν οι λέξεις που επαναλάμβαναν όλοι. *Πέρασαν χρόνια πολλά* όταν μπορέσαμε με άλλους συναδέλφους ερευνητές να διαβάσουμε τα έγγραφα του...περισσότερα »

.Δυσωδία πολέμου στην Ευρώπη

Πόσο κτήνος πρέπει να είναι αυτός που δίνει τη διαταγή να καταρριφθεί ένα επιβατικό αεροσκάφος με 300 ανύποπτους επιβάτες, χωρίς να συντρέχει άλλος λόγος πέραν της υπηρέτησης κάποιου πολιτικού σχεδίου που προωθείται με την κατάρριψη αυτή καθαυτή! 

Αλλο πράγμα ήταν η κατάρριψη από την αμερικανική πολεμική αεροπορία του επιβατικού αεροσκάφους που είχε περιέλθει στον έλεγχο αεροπειρατών και ακολουθούσε πορεία που σήμαινε ότι μπορεί να επεδίωκαν οι αεροπειρατές να το ρίξουν ακόμη και στον Λευκό Οίκο, στις 11 Σεπτέμβρη του 2001. Αλλης ποιότητας ήταν ακόμη και η πιθανότατη κατάρριψη α...περισσότερα »

.Θα διέλθει τις «συμπληγάδες»;

Υπάρχει ακόμα* ένα περιβάλλον δύσκολο και αξεκαθάριστο για το ελληνικό ζήτημα. Η ευρωπαϊκή κρίση εξακολουθεί να είναι «ανοικτή πληγή». Σε αυτό συμφωνούν σχεδόν όλοι οι σοβαροί ανεξάρτητοι οικονομικοί αναλυτές. Η Ελλάδα, παρά τις θυσίες των πολιτών της, συνεχίζει να «μετεωρίζεται» οικονομικά, χωρίς ακόμα να έχει δημιουργηθεί ένα σταθερό πλαίσιο. 

Περιμέ­νουμε τις αξιολογήσεις του Σεπτεμ­βρίου, που, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αναμένεται ότι θα είναι μια δοκιμασία για την κυβέρνηση. *Ολα συνηγορούν* στο ότι οι εταίροι-δανειστές μας δεν είναι έτοιμοι ακόμα για μια «συνολική λύση» ... περισσότερα »

.Υγιής οικονομία με χρεοκοπημένους πολίτες δεν γίνεται να υπάρξει

Οι αριθμοί είναι εφιαλτικοί. Σε 2,6 εκατομμύρια ανέρχονται οι πολίτες με ληξιπρόθεσμες οφειλές στην Εφορία, κατά 33,75 δισεκατομμύρια έχουν αυξηθεί οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από το 2010, τα αποστελλόμενα κατασχετήρια έχουν φτάσει να είναι 4.000 την ημέρα και εκείνο που δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση είναι ότι μήνα με τον μήνα η κατάσταση θα επιδεινώνεται. 

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα η κυβέρνηση προωθεί την αύξηση του αριθμού των δόσεων, ακόμη και σε 100, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταστεί ευχερέστερη η εξόφληση μέρους των οφειλομένων. Και ενδεχομένως για έναν μικ...περισσότερα »

.Η μονοκρατορία του ΔΝΤ αμφισβητείται από τα κράτη BRICS

Ψύχραιμο το κύριο άρθρο της γερμανικής «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» την Τετάρτη: «Ανταγωνισμός για το ΔΝΤ» ο τίτλος του: «Η πρωτοβουλία των BRICS είναι πριν από όλα ένα σήμα της Κίνας εναντίον της επικυριαρχίας των ΗΠΑ» ο υπότιτλος. 

Πιο τολμηροί οι τίτλοι της γαλλικής «Λε Μοντ» την προηγούμενη μέρα, την Τρίτη: «Οι χώρες BRICS θέλουν να αψηφήσουν την ηγεμονία του ΔΝΤ» ο ένας. «Απηυδισμένες από την κηδεμονία της Δύσης, οι χώρες BRICS λανσάρουν τη δική τους αναπτυξιακή τράπεζα». Ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου έχει μια δόση αγγλικής υστερίας: «Η Ρωσία ... περισσότερα »

.Ορος για την επιτυχία

*Οι μονόλογοι* της τρόικας με τους καθ' ύλην αρμόδιους υπουργούς και η δογματική προσήλωση σε μια πολιτική η οποία αποδεδειγμένα δεν έχει αποδώσει δημιουργούν εκ των πραγμάτων νέα δεδομένα και θέτουν την κυβέρνηση μπροστά σε νέες προκλήσεις. *Η στάση* των εκπροσώπων των δανειστών βραχυκυκλώνει την ομαλή λειτουργία του πολιτικού συστήματος στη χώρα αλλά και της ίδιας της οικονομίας. *Με το κλίμα* που δημιουργεί κάθε φορά η άφιξη της τρόικας ενοχοποιείται όχι μόνο η προώθηση των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί, αλλά και αυτονόητες αλλαγές που οφείλει η ίδια η ελληνική κοινωνία να...περισσότερα »

.Κλειστά μυαλά και ανοικτά καταστήματα

Η υπόθεση με το πιλοτικό άνοιγμα των καταστημάτων σε ορισμένες περιοχές της χώρας και τις Κυριακές αποκαλύπτει ένα θλιβερό προνόμιο κρατισμού και οπισθοδρόμησης που κυριαρχεί ακόμη, παρά την καταστροφή στα μυαλά δυστυχώς όχι λίγων. 

Είναι τραγικό πράγματι όχι το άνοιγμα, αλλά η διαμαρτυρία μέχρις εσχάτων ορισμένων καταστηματαρχών οι οποίοι, ενώ δεν τα βγάζουν πέρα λόγω της πτώσης του τζίρου τους, δεν εννοούν να καταλάβουν τα αυτονόητα. Πέραν των πολιτικά καθοδηγούμενων αντιδράσεων από συγκεκριμένους συνδικαλιστές του εμπορίου, προκαλεί πράγματι απορία τι έχουν στο μυαλό τους οι... περισσότερα »

Με το πραξικόπημα η χούντα ετοίμασε την τουρκική κατοχή

Ηταν Δευτέρα, 15 Ιουλίου 1974. Σαράντα ακριβώς χρόνια πριν. Νωρίς το πρωί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επιστρέφει από τη θερινή του κατοικία στο όρος Τρόοδος στο προεδρικό μέγαρο. Λίγη ώρα νωρίτερα έχουν αποσυρθεί από τις κεντρικές οδικές αρτηρίες οι ένοπλοι εθελοντές της σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ και του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ που εκτελούσαν κάθε νύχτα περιπολίες με αυτόματα καλάσνικοφ για να αποτρέψουν πραξικόπημα της ελλαδικής χούντας που εκτελεί εντολές των ΗΠΑ. Στις 8.30 το πρωί ο Μακάριος βρίσκεται στην αίθουσα υποδοχής του προεδρικού μεγάρου για να καλω... περισσότερα »

.Αυτή την χώρα, ποιος θα την αλλάξει;....Για τους «58», το «Ποτάμι» και το Κόμμα των Συντεχνιών…

Οι ερμηνείες σχετικά με την άνευ προηγουμένου κρίση που βιώνει η χώρα είναι δύο, βασικά, κατηγοριών με δύο, εκ διαμέτρου αντίθετες, αφετηρίες και θεωρήσεις. Η πρώτη, ούτε λίγο, ούτε πολύ, θεωρεί την κρίση απότοκο της διεθνούς κρίσης του 2008 που, όπως και άλλες χώρες, παρέσυρε στην δύνη της και την Ελλάδα η οποία εξασθενημένη ούσα από την ολέθρια πολιτική των κυβερνήσεων Καραμανλή (2004-2009) και με την συνδρομή του Γ.Α.Π. σύρθηκε στα νύχια του Δ.Ν.Τ., της Τρόικα και της Merkel η οποία με την οιονεί νεοναζιστική πολιτική της μεταχειρίζεται την Ελλάδα σαν πειραματόζωο και, επιβάλλον... περισσότερα »

.Το νέο γερμανικό ποδόσφαιρο

Παρακολουθώ από το 1974 την Εθνική ομάδα της Γερμανίας. Ήταν η εποχή που ο Γκερτ Μίλερ, ο Μπεκενμπάουερ, ο Νέτσερ και ο Μπράιτνερ, οδήγησαν τη χώρα τους στη νίκη επί της Ολλανδίας με 2-1 αν και διέθεταν την ομάδα που έπαιζε χειρότερο ποδόσφαιρο. 

Αργότερα ήρθε ο Χρούμπες και ο Μάγκατ, η Γερμανία συνέχιζε να κερδίζει από στημένες φάσεις με καλή άμυνα και ένα διαρκές κυνηγητό της μπάλας. Ίσχυε πάντα ο κανόνας ότι το «ποδόσφαιρο είναι ένα παιγνίδι που παίζουν 22 ποδοσφαιριστές και κερδίζει πάντα η Γερμανία». Το 2006 πήγα στη Γερμανία για να δω το παιγνίδι Γερμανία-Αργεντινή με τον Κλίνσ... περισσότερα »

.Διαδικασία και ουσία...

Ο πολυταλαιπωρημένος* και κατακερματισμένος χώρος, αυτός που ονομάζουμε Κεντροαριστερά, είναι σαφές ότι πρέπει να βρει τρόπους ανασυγκρότησης και ενιαίας πολιτικής έκφρασης. Προφανώς, αυτή η διαδικασία δεν είναι απλή ούτε εύκολη. Δεν αρκεί μόνο η «καλή διάθεση» αν κι αυτή είναι αναγκαία... 

Υπάρχουν καλώς ή κακώς διαφορετικές προσεγγίσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης και τις απαιτούμενες πολιτικές, παρά το υφιστάμενο σε γενικές γραμμές κοινό πλαίσιο αξιών και αναφορών. Επίσης, μέρος του προβλήματος είναι ότι ένας ισχυρός κοινωνικός χώρος που ψήφιζε «Κεντροαριστερά» σ...περισσότερα »

.Ο λαός στενάζει, οι δανειστές απαιτούν

Η ελληνική κυβέρνηση* βρίσκεται σε πορεία μετωπικής σύγκρουσης με τους δανειστές της, μετά την απόφαση του πρωθυπουργού και του υπουργού των Οικονομικών να επιδιώξουν τη μείωση της πίεσης προς τους Ελληνες φορολογούμενους. 

Ολα τα ελληνικά σπίτια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και μία ελάφρυνση των βαρών, που προστέθηκαν λόγω του Μνημονίου, θα ήταν καλοδεχούμενη από τον λαό. 

Οι φοροαπαλλαγές, όπως και η διανομή του πλεονάσματος, θα μπορούσαν να προσφέρουν μία μικρή ανάσα στους πολίτες, οι οποίοι έχουν εξαναγκαστεί να αποδεχτούν μέτρα άδικα και σ...περισσότερα »

.Σαν τεθλιμμένοι συγγενείς…

Πριν από 15 μέρες συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από την ίδρυση της ΔΗΜΑΡ. Ουδείς πήρε χαμπάρι την επέτειο, καθώς η ηγεσία και τα στελέχη της έχουν άλλη απασχόληση: πώς θα οδηγήσουν το μικρό αυτό κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς στην πλήρη απαξίωση και στη διάλυση. 

Βεβαίως, είχε προηγηθεί η εκλογική διάλυση με το 1,2% των ευρωεκλογών, αλλά ακολούθησε -και συνεχίζεται- η στελεχιακή. Για την αντιφατική -το λιγότερο- στάση της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ, μετά την αποχώρηση από την κυβέρνηση, έχουν ειπωθεί σχεδόν τα πάντα. Φαίνεται, όμως, ότι δεν πήρε κανένα μάθημα από το πρόσφατο εκλογικό αποτέλε...περισσότερα »

.Θα επιβιώσει η ΔΗΜΑΡ;

Διαλυτικά στοιχεία εκδηλώνει πλέον η κρίση στη ΔΗΜΑΡ καθώς μέσα σε λίγες ώρες το κόμμα έχασε δύο βουλευτές, ο Ανδρέας Παπαδόπουλος παραιτήθηκε από την Κεντρική Επιτροπή, ενώ ο Σπύρος Λυκούδης στρέφεται κατά της ηγεσίας για τη διαγραφή Ψαριανού. 

Παράλληλα η στάση της ΔΗΜΑΡ στο θέμα των προτάσεων για το δημοψήφισμα δημιούργησε αμηχανία καθώς οι υπογραφές των βουλευτών της αθροίζονται με εκείνες της Χρυσής Αυγής. Χρονικά, οι εξελίξεις άρχισαν με την δήλωση ανεξαρτητοποίησης που έκανε η βουλευτής *Κατερίνα Μάρκου*. *«Η δυσάρεστη κατάσταση στην οποία περιήλθε σταδιακά το κόμμα μέχρι σήμε... περισσότερα »

.Οι θεσμοί εκδικούνται

Οι θεσμικές αβαρίες είχαν ξεκινήσει με την εμφάνιση του πρώτου μνημονίου. Τότε που, ενώ ήταν επιβεβλημένο από το Σύνταγμα να ψηφιστεί με ενισχυμένη πλειοψηφία, ο Γιώργος Παπανδρέου επέδειξε, μεταξύ των άλλων, έλλειψη πολιτικής οξειδέρκειας και δημιούργησε έναν πλαστό αντιμνημονιακό ήρωα. 

Τον σημερινό Πρωθυπουργό. Η ζωή έδειξε ότι, αν χρειάζονταν τότε 180 ψήφοι για την υπερψήφιση του μνημονίου η χώρα θα είχε αποφύγει κάμποσα άχρηστα Ζάππεια και ο Παπανδρέου έναν αχρείαστο σκληρό πολέμιο. Οι πολιτικές δυνάμεις θα είχαν διαταχθεί με αντιπροσωπευτικό τρόπο απέναντι στη νέα πραγματικότ...περισσότερα »

.Το Ισραήλ αυτοακυρώνεται

*Πριν* από σαράντα χρόνια ο στενός συνεργάτης του προέδρου των ΗΠΑ Τζόνσον, Τζορτζ Μπολ, δημοσίευσε στο έγκυρο περιοδικό «Foreign Affairs» άρθρο με τον τίτλο «Πώς να σώσουμε το Ισραήλ παρά τη θέλησή του!» (How to save Israel in spite of herself!). *Η στάση* της κυβέρνησης Νετανιάχου από το ξέσπασμα της Αραβικής Ανοιξης στις αρχές του 2011 μέχρι και σήμερα δικαιώνει και επικαιροποιεί το ερώτημα. *Η Αραβική Ανοιξη* και η αιματηρή ενδοϊσλαμική σύρραξη που ακολούθησε ήταν μια πρωτοφανής στρατηγικών διαστάσεων ευκαιρία για το εβραϊκό κράτος: Να λύσει το Παλαιστινιακό με τους πιο ευνοικ... περισσότερα »

.Ουσία, χειρισμοί, δημοκρατία

Είναι εντυπωσιακό, για την ποιότητα της δημοκρατίας μας, ότι το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος για ένα μείζον θέμα, όπως ο τεμαχισμός και η πώληση ενός τμήματος της ΔΕΗ και του δικτύου της, είναι «ταμπού» και δεν συζητείται σοβαρά από την κυβέρνηση... Τι καλύτερο όμως από μια προσφυγή στην κοινωνία, για να αποφασίσει η ίδια και όχι π.χ. οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ ή μια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, για ένα σημαντικό θέμα, όταν προβλέπεται και είναι επιτρεπτή από το Σύνταγμά μας η σχετική διαδικασία; Είναι πολύ προτιμότερο από τις «καταλήψεις» των εργοστασίων, τα πιθανά «μπλ... περισσότερα »

.Πώς έστειλαν την Ελλάδα στο ΔΝΤ

Το έλλειμμα του 2009, που άνοιξε τον δρόμο για την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο, ήταν απόρροια μεθοδευμένης διόγκωσης των στοιχείων, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση του προϋπολογισμού κατά περίπου 14,7 δισεκατομμύρια ευρώ. 

Οι συνεχείς αλλαγές των δημοσιονομικών στοιχείων το τελευταίο τρίμηνο του 2009 και η αναμόρφωση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος από αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις, που το μείωσαν κατά 23 δισ. ευρώ, εκτόξευσαν τελικά το έλλειμμα του προϋπολογισμού στα 36,2 δισ. ευρώ ή στο 15,8% του ΑΕΠ, από 14,4 δισ. ευρώ, δηλαδή 6,2% του ΑΕΠ, όπως είχε προβλεφθεί από την τότε κυβέρνησ... περισσότερα »